Over de aanslag op onze Koningin was heel wat te doen. Koninginnedag zelf verdween uit de belangstelling. Toch is ook daarover iets te zeggen. Het was weer een feest, zo veel is zeker. In Amsterdam en elders is het uitbundig gevierd. Velen wisten zich min of meer te gedragen. Anderen verloren toch te veel decorum: ongegeneerd schreeuwen, schelden, plassen en vechten voor alle leeftijden. Het volk liet de dingen en de behoeften weer eens de vrije loop. Straten en pleinen veranderden in onafzienbare vuilstortplaatsen, symbolen van gemis aan geestelijke en materiële hygiëne. Het was een mooie dag.
Dezelfde mensen bepalen wat er gebeurt in het land, en wie weet wel in Europa en soms zelfs elders in de wereld. Democratie is immers regering door het volk. Dat zijn de mensen van Koninginnedag, de thuisblijvers natuurlijk niet meegerekend. Democracy is a fine thing – but why give it to the people?
Ho ho horen wij al: sinds wanneer is democratie directe volksregering? Er zijn toch allerlei schitterende maatregelen genomen om de volkswil in toom te houden, uiteenlopend van grondrechten, machtenscheiding, politieke partijen en gekozen volksvertegenwoordigers tot een niet zo maar te veranderen Grondwet?
Dit is de zwarte doos van politiek en openbaar bestuur: niet alles wat er in wordt gestopt komt er ook weer uit, en gelukkig maar. Dwaasheid van het volk verdwijnt in de mechanismen van de rechtsstaat. Andere dwaasheid wordt toch min of meer onvervormd doorgegeven.
De politieke druk op de strafrechtelijke strijd tegen cannabis en andere verdovende middelen is er een goed voorbeeld van. Het CDA zegt letterlijk: “Cannabis is niet normaal”, zonder dat verder te beargumenteren. Dat hoeft ook niet, zolang politieke coalities van dergelijke schijnheiligheid afhankelijk zijn. Socioloog Tellegen heeft het eerder gezegd: met het verval van Godsgeloof is de strijd tegen verdovende middelen de laatste vroomheid waarmee het CDA zich nog kan onderscheiden.
Strafrechtelijke strijd betekent criminalisering en criminalisering betekent doden en gewonden. Kennelijk kan dat het CDA niets schelen. Voor gelovigen zijn eigen beginselen belangrijker dan mensenlevens.
Welk kiezersvolk gaat ons van deze politieke criminaliteit verlossen? Veel hoop is er niet. Het volk van Koninginnedag is ook op gewone weekdagen dwaas genoeg om te geloven dat meer straf helpt tegen alle mogelijke misstanden of wat daarvoor moet doorgaan. De dodelijke en andere ernstige bijverschijnselen van steeds meer strafrechtspleging dringen tot het electoraat niet door. Straf is er voor de anderen en zonder zondebokken kan de gewone man niet gelukkig zijn. De industrie of eigenlijk de zwarte doos van de strafrechtspleging vaart er wel bij.
Al eerder is voorgesteld om alle officieren van justitie en rechters een tijdlang op te sluiten, opdat zij eindelijk weten waarover zij het hebben als zij gevangenisstraffen eisen en opleggen. Waarom sluiten wij het hele volk niet een tijdje op? Dan kan het alsnog bijkomen van punitieve fantasieën (en van Koninginnedag). Strenge CDA-ers en andere hardliners mogen in ’t geheim medicinale hasjies roken. Ook tegen strafrechtelijke en andere politieke waandenkbeelden schijnt het goed te helpen.
Of beter nog: zet uit de zwarte doos van de democratie, laat Be de boel regelen, met hulp van verstandige juristen, dan hebben wij elke dag Oranjefeest! Zo wordt de domheid van het hossende volk tot het ultieme argument tegen een president, hoe indirect ook gekozen. De republikeinse aanslag op Koningshuis en Koninginnedag is mislukt, laat eindelijk wijsheid regeren, als Willem Alexander aan de beurt is zien we wel weer verder.
