Mr. van de week is mr. Hugo Reumkens. Hij is per 1 april benoemd tot co-managing partner van Van Doorne Amsterdam. Daarvoor was hij praktijkgroepleider van Van Doorne’s ondernemingsrechtpraktijk.
Voorzitter van de maatschap, managing partner. Die termen kennen we. En nu ineens een co-managing partner. Kun je niet gewoon met z’n tweeën managing partner zijn?
Thijs Clement en ik zijn sinds 1 april 2011 ieder Managing Partner van Van Doorne. Als ik zou worden gepresenteerd als managing partner, dan zou dat verwarring kunnen veroorzaken. Met de term co-managing partner is in ieder geval duidelijk dat er sprake is van collegiaal bestuur.
Gaat het bij Van Doorne nog steeds wat minder in het ondernemingsrecht dat u nu als baas van de ondernemingsrechtpraktijk deze bijbaan krijgt?
Het bestuur van Van Doorne is geenszins een bijbaan. Gelijktijdig met mijn infunctietreding als managing partner is Onno Boerstra benoemd tot de nieuwe praktijkgroepleider van de praktijkgroep ondernemingsrecht. Overigens gaat het onverminderd goed met de ondernemingsrechtpraktijk van Van Doorne. Wij zijn en blijven op zoek naar enthousiaste advocaten, notarissen en fiscalisten die met ons deze succesvolle praktijk willen voeren.
@Hugo_Reumkens is nog maar kort actief, maar twittert zich een slag in de rondte. Leg uit.
Ik volg Twitter al geruime tijd en ben sinds begin dit jaar inderdaad actief: ik tweet doorgaans enkele berichten per dag. Daarnaast ben ik een van de eerste gebruikers van LinkedIn en ben ik veelvuldig op Facebook. Sociale media vind ik een fascinerende vorm van communicatie: snel, direct en internationaal. En de impact van social media kan enorm zijn: kijk maar eens naar het Midden Oosten. Van Doorne is actief op twee zeer competitieve markten: de markt van de zakelijke juridische dienstverlening en de markt van het juridische talent. Social media kan op beide markten een belangrijke aanvullende rol vervullen. Het verbaast mij daarom zeer dat het op de Twitter accounts van de gevestigde Nederlandse advocatuur oorverdovend stil is. Ik voorspel dat dit snel zal veranderen.
Zou de benoeming van een vrouw niet een voor de hand liggende stap zijn geweest?
Van Doorne heeft van oudsher een pluriforme cultuur; 32% van onze top, de partners, is vrouw. Kijk je naar de subtop (inclusief senior associates en staf managers) dan is dat percentage zelfs 50%. Van Doorne loopt daarin ver vooruit binnen de zakelijke dienstverlening. Op het moment van mijn benoeming was de man/vrouw verhouding in het managementteam ook 50/50. Met mijn benoeming blijft dat op een zeer aanvaardbaar percentage van 33%. Diversiteit gaat bij Van Doorne overigens verder dan gender diversity. De benoeming van een 41 jarige als managing partner is ook een statement.
In het persbericht wordt gesteld: “Met een extra bestuurder kunnen wij een aantal processen accelereren.” Aan welke processen moeten we denken?
De markt en onze cliënten stellen steeds hogere eisen aan onze dienstverlening. Van Doorne beschikt over alle denkbare resources en talenten om daar een goed antwoord op te geven; daar willen we graag het voortouw in nemen. Met een extra bestuurder kunnen wij meer tijd besteden aan strategie, business development, partnerperformance en human capital. Daarnaast vinden we het heel belangrijk dat de managing partners tijd hebben om een deel van hun eigen praktijk te continueren.
Wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Mijn inspiratie haal ik uit mensen om mij heen die met toewijding en passie zich inzetten voor het recht. Dat kan groots en meeslepend, maar vaak ook juist in de alledaagse kleine dingen.
Welk wetsartikel vindt u het mooist?
Kinderwetje van Van Houten: http://nl.wikipedia.org/wiki/Kinderwetje_van_Van_Houten.
Welk wetsartikel het slechtst?
Ik maak mij grote zorgen over het amendement van Ewout Irrgang in het wetsvoorstel Bestuur en Toezicht (Kamerstuk 31763, nr. 20). Als dit wetsvoorstel onaangepast door de Eerste Kamer wordt aangenomen, dan heeft dat grote gevolgen voor het toezicht op niet-beursgenoteerde ondernemingen. Het aantal beschikbare en gekwalificeerde toezichthouders zal over de gehele linie (dus ook bij beursgenoteerde ondernemingen, MKB, stichtingen en de non-profit sector) sterk afnemen. Hoewel ik de gedachte van Ewout Irrgang achter het wetsvoorstel onderschrijf, heb ik grote aarzelingen bij een wettelijke maximering. Dat is niet goed voor de corporate governance in Nederland. Ik heb hierover al diverse columns geschreven. Lees meer op de website van NCD: http://www.ncd.nl/view.cfm?page_id=7534.
Wat is het hoogtepunt uit uw juridische carrière?
Privé was dat de ontmoeting tijdens een sollicitatiegesprek in 1996 van Margot, mijn echtgenote. Zakelijk was dat de juridische begeleiding van Dockwise gedurende de afgelopen 6 jaar. Ik kwam met Dockwise in contact toen de vennootschap nog onderdeel uitmaakte van de Heerema groep, een groot familie concern. Vervolgens heb ik de vennootschap begeleid gedurende de participatie door investeerder 3i, de listing op de Noorse beurs, de exit van 3i, de participatie door HAL Investments, Project Holland Fonds en het Amerikaanse Sankaty en vervolgens de notering aan de Amsterdamse beurs.
Welke juridische website raadpleegt u vaak?
FindLaw for legal professionals: http://contracts.corporate.findlaw.com/.
Welk boek las u het laatst?
Een rijk gezinsleven en een drukke baan laten weinig tijd voor het lezen van boeken. In de zomer van 1988 was ik enige tijd opgenomen in het Oogziekenhuis in Rotterdam voor een hoornvliestransplantatie. In de bibliotheek aldaar ben ik in contact gekomen met het fenomeen luisterboeken. Sindsdien maak ik daar veel gebruik van, tegenwoordig met de iPod. Ik reis veel per auto en ben met luisterboeken in staat reistijd nuttig te besteden. Sinds afgelopen zomer maak ik ook gebruik van e-boeken op de iPad, hoewel ik eerlijkheidshalve moet bekennen dat het mij nog niet is gelukt een boek daarop uit te lezen.
Tijdens een clientevent van Van Doorne ben ik in contact gekomen met Nando Parrado: http://www.parrado.com/. Hij hield voor ons een lezing over een vliegramp in de Andez. Zijn boek ‘Miracle in the Andes’ heb ik vervolgens in een adem uitgelezen.
Met wie zou u een gevangeniscel willen delen?
Ik ben mij niet bewust van een dermate ernstig vergrijp dat ik zou moeten worden opgesloten. Maar als dat dan toch zou moeten, dan zou ik mijn cel met Nelson Mandela willen delen. Hij is lang opgesloten geweest, maar is er op een ongelofelijke manier in geslaagd om zijn tijd op Robbeneiland te gebruiken om een beter mens in de gevangenis te worden. Het fascinerende continent Afrika, maar ook grote delen van de rest van de wereld, hebben daar sinds zijn vrijlating enorm van geprofiteerd.
Weet u een goede Mr. van de Week? Mail ons: office@mr-magazine.nl
