Overstap van de week is Daan Korsse. Korsse (34) is sinds 1 augustus als advocaat verbonden aan Van der Feltz advocaten in Den Haag. Hij is specialist op het gebied van het Omgevingsrecht, in het bijzonder de bevoegdheden van provincies tot ingrijpen in de ruimtelijke ordening. Hiervoor was Korsse universitair docent Omgevingsrecht bij het Utrecht Centre of Water, Oceans and Sustainability Law (UCWOSL) van de Universiteit Utrecht.
Van universiteit naar advocatenkantoor. Was het niet uitdagend genoeg in de wetenschap?
Het is niet zozeer dat de wetenschap niet meer uitdagend was, want dat was zij zeker wel. Het is meer dat de advocatuur een andere uitdaging is. Ik word nu verplicht om me op andere manieren te ontwikkelen. Er is een inhoudelijk verschil, omdat ik nu met andere rechtsgebieden in aanraking kom. Maar ook mijn vaardigheden moet ik op een andere manier aanspreken. Daar komt bij dat ik ervan overtuigd ben dat ik een betere en completere jurist word door kennis op te doen in de praktijk. Daar sta je in de wetenschap toch vaak ver vanaf.
Welk voordeel heeft Van der Feltz met uw wetenschappelijke ervaring in huis gehaald?
In de eerste plaats natuurlijk de inhoudelijke kennis die ik heb opgedaan op het gebied van het omgevingsrecht. Daarnaast denk ik dat het nuttig kan zijn dat ik vanuit de wetenschap gewend ben een wat andere aanvliegroute te kiezen dan in de advocatuur gebruikelijk is. Wetenschappelijk onderzoek is nu eenmaal primair gericht op het aanbrengen van een algemene structuur en een systematiek in het recht en minder op het oplossen van concrete problemen.
U bent vorig jaar gepromoveerd op het onderwerp ‘Instructieregels in de Ruimtelijke Ordening’. Tot welke interessante conclusie bent u gekomen?
Een belangrijk onderdeel van mijn onderzoek was de manier waarop je met wetgeving een onderscheid kan maken tussen de taken en verantwoordelijkheden van de verschillende overheden die bij de ruimtelijke ordening betrokken zijn. Dat is erg moeilijk, onder meer omdat bij de ruimtelijke ordening tal van verschillende belangen spelen en van geval tot geval andere keuzes moeten worden gemaakt. Daarom zijn de taken en de verantwoordelijkheden van het Rijk en de provincies in de Wet ruimtelijke ordening niet duidelijk begrensd. De rechter kan die grenzen evenmin trekken. Dit leidt tot een voortdurende rechtsonzekerheid met botsingen tussen overheden tot gevolg. Ook burgers kunnen daar de dupe van worden. Ik verwacht dat dit onder de Omgevingswet nog erger wordt.
Kijkt u uit naar de nieuwe zaken inzake de nieuwe Omgevingswet?
Zeker. Vanuit de wetenschap heb ik het wetgevingstraject van begin af aan gevolgd en ben ik daar ook verschillende malen bij betrokken geweest. Ik ben erg benieuwd hoe het traject zich nu verder zal ontvouwen. In de praktijk zal nog veel werk moeten worden verricht en een groot aantal vragen beantwoord moeten worden. Als advocaat kan ik daar een bijdrage aan leveren.
Waar staat u over 10 jaar?
Hopelijk ben ik dan een kundig advocaat met nauwe banden met de wetenschap.
