De rechterlijke opstand wegens oplopende werkdruk woedt nu al enkele maanden. In december werden de cao-onderhandelingen met minister voor Rechtsbescherming Franc Weerwind (D66) stopgezet. Eind februari stelde de NVvR hem een ultimatum met drie ononderhandelbare eisen: compensatie voor werkdruk en overuren, instandhouding van bestaande onkostenvergoedingen en reële inflatiecompensatie. Vóór 10 maart, op straffe van stakingen. Weerwinds reactie en aanbod kwamen net op tijd.
Vage brief
Na een paar stille weken is er nu nieuws van het front: de staande en zittende magistratuur gaat niet staken en zit weer aan tafel. Opnieuw spreekt NVvR-voorzitter Marc Fierstra de leden in een videoboodschap toe, waarin hij de beslissing toelicht. “De minister voor rechtsbescherming lijkt de rechters en officieren in het land goed gehoord te hebben”, begint hij. “Zijn schriftelijke reactie bleef echter veel te vaag.”
Serieuze stappen
Niettemin is in “informele en verduidelijkende gesprekken” naar voren gekomen dat de bewindsman wel degelijk bereid is serieuze stappen te zetten en te bewegen op de in het ultimatum gestelde eisen. Daarom is men bereid de gesprekken te hervatten en stevig te onderhandelen. Het is namelijk “geen gelopen koers”, aldus Fierstra. Over wat er nu concreet wordt besproken, kan hij vooralsnog niet veel zeggen naast wat al in de brief stond: dat de minister bereid is een financieel gebaar te maken, de onkostenvergoedingen uit de cao-onderhandelingen te halen en een verkenner aan te stellen om het over de werkdruk te hebben.
Weekenden en avonden
Die verkenner moet volgens de NVvR-voorman serieus worden genomen. “Is dat geen Haagse term voor uitstel en afstel?”, wordt als vraag opgeworpen. Niet per se, zegt Fierstra, die liever de (zo mogelijk nog Haagsere) term “kwartiermaker voor werkdrukmaatregelen” bezigt. Deze hoeft geen onderzoek te doen naar de problematiek – te veel werk, te weinig mensen –, maar moet met concrete aanbevelingen komen. Want het water staat rechters en officieren aan de lippen. Zij verlangen “meer tijd om bij te komen” en willen hun weekenden en avonden terug. Een spagaat, want men wil niet dat de eisen op de schouders van collega’s drukken of ten koste gaan van rechtzoekenden.
Alsnog staken?
Wanneer een nieuwe cao er is, is nog niet te voorspellen. Stakingen zullen een pressiemiddel blijven: “Als de onderhandelingen opnieuw spaak lopen, zullen we niet schromen om tot actie over te gaan.” Werkonderbrekingen horen daarbij uitdrukkelijk tot de mogelijkheden.
