De huidige pandemie heeft geresulteerd in tal van veranderingen bij winkels en supermarkten. De manier van betalen is er één van. Steeds meer zaken verdrijven betalen met contant geld. De supermarktbranche pleit zelfs voor een algemeen, tijdelijk verbod op contante betalingen. Maar mag een winkel haar klanten verplichten met pin te betalen?
Het korte antwoord op de vraag? Ja – dat mag. De website van de Rijksoverheid is daar vrij duidelijk in: wettelijk is niemand verplicht om betaalmiddelen te accepteren. Dat houdt dus in dat de winkelier pinpassen en creditcards mag weigeren, maar ook contant geld. De enige vereiste daarna is dat de winkel in kwestie vooraf aangeeft wat wel en niet wordt geaccepteerd. Dat kan bijvoorbeeld door een bord voor de deur of een raamsticker.
Verbod op contant geld
Nu is een verbod op contant geld normaal gesproken niet echt aan de orde, maar in tijden van het coronavirus is alles anders en dit dus ook. Het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel (CBL) pleit namens de supermarktbranche voor een verbod op cash.
Daar heeft het CBL meerdere redenen voor. Ze stellen bijvoorbeeld dat betalen met cash momenteel niet veilig is in verband met de relatief grote kans op fysiek contact tussen klant en medewerker. Daarnaast zou het de voedselvoorziening in supermarkten nodeloos vertragen. Winkels zien betalen met pin of mobiel betalen als prima alternatief.
Het belang van cash
En dat is niet verboden, zo blijkt dus. Daarbij moet wel worden vermeld dat het hier een uitzonderlijke situatie betreft. Veel consumenten zijn ook anno nu nog steeds gebonden aan betalen met contant geld. Dit betreft niet alleen ouderen die door gewenning betalen met een portemonnee. Het Nibud, een instituut belast met het geven van voorlichting over het beheer van de portemonnee, stelt bijvoorbeeld dat de omgang met zakgeld belangrijk is voor het financieel opvoeden van kinderen.
Daarnaast geeft het op zak hebben van contant geld mensen een bepaald overzicht in wat er wordt uitgegeven. Online rekeningen leiden bij sommigen tot een gebrek aan overzicht in de financiën.
Er wordt dan ook een beroep gedaan op de redelijkheid van supermarkten. Boodschappen zijn tenslotte primaire levensbehoeften. Het hoort niet zo te zijn dat iemand daar niet over kan of mag beschikken, alleen maar omdat diegene – om welke reden dan ook – is gebonden aan een specifieke betalingsvorm.
