… is de juridische praktijk toch ook gewoon business.
Natuurlijk wil ik niets af doen aan de bijzondere rol van de advocaat in onze Rechtstaat, maar soms vraag ik me af of wij juristen niet de neiging hebben om ons werk iets te bijzonder te vinden.
Vind u het wel goed dat ik “wij juristen” schrijf? Ik heb al heel lang geen juridisch werk meer gedaan. Daardoor ben ik in de ogen van veel vakbroeders en –zusters wellicht afgedreven naar het schemergebied van managers, commerçanten en adviseurs die de periferie van de juridische sector bevolken.
Daar in die periferie lopen veel mensen rond die een visie van verandering en innovatie voor de juridische sector uitdragen. Daar kun je van denken wat je wilt, maar een aantal weet echt waar ze het over hebben.
Zo sprak ik onlangs Hans Schuurman een finance manager die voor diverse advocatenkantoren werkt of gewerkt heeft. We hadden het over de financiële huishouding van juridische dienstverleners. Wist ik natuurlijk al wel wat van, maar leuk om nog eens uit de praktijk over te horen.
Zo ging het onder andere over kosten. Iets waar vaak pas aandacht voor is als het bijna mis gaat.
De kosten van een advocatenkantoor bestaan hoofdzakelijk uit personeel en de kantoorhuisvesting. Dat soort contracten kun je niet van het ene op het andere moment aan en uit zetten. Ze zijn langdurig van aard. Dat brengt met zich mee dat als de omzet een dip vertoont, de winst al heel snel verdampt. En je weet wat er gebeurt met ondernemingen die geen winst maken. Die houden op een dag gewoon op te bestaan. (wat op zich ook weer business is voor een bepaald deel van onze sector)
Advocatenkantoren zijn in dit opzicht dus niet anders dan “gewone bedrijven”. Zonder winst geen leven. Je doet er als compagnons dus verstandig aan om de vaste kosten in deze onzekere tijden laag te houden. Alleen dan kun je je kantoor ook bij een lagere omzet, winstgevend en dus gezond houden.
Daar waar het de grootste kostenpost, personeel, betreft was dat vroeger onmogelijk. Tegenwoordig kan dat anders. Ik zal er hier niet over uitweiden want dat zou reclame zijn voor ons nieuwe platform LawyerlinQ. Daar is dit blog niet voor heb ik aan de Mr redactie beloofd. Wat ik wel kan doen is je verwijzen naar een Amerikaans artikel wat ik onlangs tegenkwam. Daarin wordt een nieuwe trend gesignaleerd onder kantoren in de VS “Specialization and Scale Through a Flexible, Deep Bench”.
Kan me voorstellen dat je even dacht; huh, “deep bench” wat bedoelen ze daarmee?
De term komt uit de sport. Het zegt zoveel als dat je veel (a deep) getalenteerde reservespelers op de bank (bench) tot je beschikking hebt. Ze hoeven niet de hele tijd in het veld te staan, maar je kunt er een beroep op doen als hun specifieke talenten nodig zijn. Hoe meer van dit soort talenten je achter de hand hebt, hoe sterker het team wat je in elke situatie op het veld kunt brengen.
Toegepast op juridische dienstverlening houdt het kort gezegd in dat je als kantoor minder sterk bent, minder toegevoegde waarde aan je cliënt kunt bieden, als je niet een grote groep flexibel in te zetten specialisten tot je beschikking hebt die je alleen hoeft te betalen als je er een beroep op doet. Kantoren die de zaken voor hun cliënten per definitie alleen met eigen medewerkers oppakken hebben dus minder concurrentiekracht.
Op kleine, maar wel degelijk vergelijkbare schaal hebben zelfstandige juristen en advocaten, de freelancers uit dat Amerikaanse artikel, net zo goed een eigen onderneming te runnen.
En ook zij doen er goed aan om hun activiteit zoveel mogelijk als zodanig te benaderen. Immers, als je alle franje eraf haalt is het een business. Zonder voldoende omzet en zonder winst heeft ook zo’n mini onderneming uiteindelijk geen bestaansrecht. Tenminste niet als onderneming. Hoogstens als hobby.
Net als bij andere bedrijven doe je er als zelfstandige jurist/advocaat er goed aan je vaste kosten zo laag mogelijk te houden.
Omdat de zakelijke en privé financiën zo dicht bij elkaar liggen in een-mans onderneming betekent het dat je ervoor moet zorgen dat je ook privé de vaste kosten niet te hoog laat oplopen. Een hoge hypotheek die elke maand coûte que coûte opgebracht moet worden belemmert je bijvoorbeeld enorm in je mogelijkheden om als ondernemer mee te bewegen met de markt ontwikkelingen.
Dat geldt overigens twee kanten op. Hoge kosten maken je erg kwetsbaar als de omzet daalt, maar ze maken het je ook extreem lastig om je bestaande praktijk om te bouwen, of iets nieuws te beginnen. Daar schreef ik een tijdje geleden als eens iets over.
Om een lang verhaal kort te maken: flexibilisering is dus niet zomaar een bedrijfseconomische hype van dit moment. Het is gewoon good for business.
