In het e-book Grensoverschrijdend gedrag in universiteiten en andere organisaties analyseert Rozemond niet alleen zijn eigen ervaringen, maar ook affaires bij de Universiteit van Amsterdam, de publieke omroep, de Tweede Kamer en Internationaal Theater Amsterdam. “Het gemeenschappelijke kenmerk van al die affaires is dat leidinggevenden over de schreef gaan en besturen, directies en raden van toezicht niet of veel te laat ingrijpen”, aldus de auteur. Hij bespreekt richtlijnen, wettelijke regelingen en rechterlijke uitspraken op het gebied van grensoverschrijdend gedrag en geeft een overzicht van mogelijkheden om ertegen op te treden. Rozemond hoopt dat mensen zich met de informatie die hij geeft beter tegen grensoverschrijdend gedrag kunnen beschermen en dat organisaties er effectief en sneller tegen gaan optreden.
Beticht van verbale agressie
Op de afdeling strafrecht van de Vrije Universiteit ontstond een paar jaar geleden een onveilige werksfeer. Rozemond, die er al ruim dertig jaar met plezier werkte, was een van degenen die daarmee te maken kreeg. Volgens het toenmalig afdelingshoofd, een hoogleraar strafrecht, zouden anonieme meldingen over hem zijn gedaan. Hij werd bijvoorbeeld beticht van verbale agressie tijdens vergaderingen − vergaderingen waarbij hij niet aanwezig was geweest. Rozemond kreeg van de directeur bedrijfsvoering een waarschuwing; deze werd later door het college van bestuur ingetrokken omdat hij onvoldoende was onderbouwd.
Gebrekkig leiderschap
De zaak escaleerde en uiteindelijk stapte Rozemond over naar de Universiteit van Amsterdam. Een onderzoeksbureau concludeerde dat sprake was van een onveilige werksfeer en gebrekkig leiderschap bij de afdeling Strafrecht. De VU betaalde Rozemonds advocatenkosten.
Nadat hij vertrokken was deed hij zijn verhaal aan universiteitsblad Ad Valvas, omdat hij vond dat de waarheid boven tafel moest komen en dat de universiteit maatregelen moest nemen.
Tuchtzaak
Er loopt nog een procedure over de kwestie bij het Hof van Discipline. Rozemond stapte naar de tuchtrechter omdat hij vond dat het voormalig afdelingshoofd, dat ook advocaat is, de gedragscode van advocaten heeft geschonden door hem vals te beschuldigen. Bij de Raad van Discipline kreeg hij nul op het rekest, de Raad oordeelde dat er onvoldoende verband bestond tussen het gedrag van betrokkene als hoogleraar/afdelingshoofd en haar beroep als advocaat. Rozemond ziet dat anders, en stapte daarom naar het Hof van Discipline. Dat heeft nog geen uitspraak gedaan.
