Van harte gefeliciteerd met deze overstap. Dit is niet de eerste keer dat u bij AKD aan de slag gaat. Had u zo’n heimwee?
Haha, heimwee is een groot woord, maar zoals ze zeggen: ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’. Van 2002 tot 2008 heb ik ook bij AKD gewerkt en het voelt ook echt dat de cirkel nu rond is. Mijn eerste weken heb ik nu achter de rug, en het gevoel klopt. Het is echt fijn om weer op het oude nest terug te zijn.
Is alles nog zoals het was?
Echt, er is in twaalf jaar enorm veel in positieve zin veranderd. Op allerlei gebieden. Met name de digitalisering van kantoor is indrukwerkend, maar ook qua ondersteuning, bij wie moet ik voor wat terecht. En in mijn zoektocht daarnaar leer ik iedere dag nieuwe mensen kennen. Dus het kost wat energie, zoals altijd bij een nieuwe baan, maar je krijgt er veel voor terug. En naast de vele nieuwe systemen, manieren van werken en natuurlijk collega’s, zie ik ook veel oude vertrouwde gezichten. Alsof het als de dag van gisteren was. Maar wel met twaalf jaar ervaring rijker en met iets minder wilde haren. Het is een rare periode om nu tijdens Corona binnen te komen. Gelukkig ken ik nog mijn weg en nog veel mensen. Maar ik realiseer me dat dit voor de jonge medewerkers die hier nog niet lang werken of net binnen zijn gekomen een lastige periode kan zijn. Er wordt meer van ons gevraagd dan alleen ons eigen vak. Het brengt creativiteit in ons naar boven en dat zorgt voor nieuwe en originele gebeurtenissen. Als we ons daarop focussen en ons bedenken dat dit een bijzondere tijd is die we nooit meer vergeten dan kunnen we daar straks alleen maar positief op terugkijken en zeggen: “We did it!”
U zult het wel druk hebben, nu in coronatijd. Is het vak en het arbeidsrecht zelf de afgelopen jaren veel veranderd?
Klopt. Wat dat betreft was het allesbehalve een rustige start bij AKD. Maar dat is juist mooi. En jJazeker, het vak is enorm veranderd in de loop der tijd. Van vooral nationaal naar sterk internationaal. Daarin zijn veel uitdagingen verborgen. Denk aan grensoverschrijdende arbeid, de Wet arbeidsvoorwaarden gedetacheerde werknemers in de EU, reorganisaties van internationale bedrijven, privacyvraagstukken die niet aan grenzen gebonden zijn en de balans tussen flexibele en vaste arbeid.
Ook de coronacrisis leidt tot nieuwe vraagstukken op het gebied van arbeidsrecht. Denk aan het thuiswerken: wat zijn de rechten en plichten voor de werkgever en de werknemer? En hoe kunnen ondernemingen werknemers uit het buitenland, als de grenzen gedeeltelijk op slot gaan, toch tewerkstellen? En wat doet dit met de vraag naar flexibele arbeid? Het zorgt ervoor dat je actief met de ontwikkelingen van je vak bezig moet zijn – wat mij betreft het mooiste wat er is.
Welke zaak is u tot nu toe het meeste bijgebleven?
Moeilijk om een keuze te maken. Ik kies er dan eentje uit, uit mijn vorige periode bij AKD. In Eindoven bestond toen nog de Dans Salon aan het Stationsplein. Een horecagelegenheid die in die tijd heel hip was en ook extravagant. Maar op een gegeven moment ging het slechter en moest er gereorganiseerd worden. Met een jongere collega gingen we daarnaartoe. De gewone werktijden van de mensen begonnen rond de klok van negen in de avond. Of we dan in de avond konden komen. En dat deden we natuurlijk. Ik weet het nog goed. We zaten helemaal op de bovenste verdieping naast kleedkamers van de mensen die moesten optreden. Tussen de schaars geklede dames en de als dames verkleedde mannen, moesten wij hen uitleggen hoe een reorganisatie werkte en hoe de werkgever dat netjes wilde regelen. Ter plekke tekenden tegen onze verwachting in de meeste mensen een beëindigingsovereenkomst. Niet te moeilijk doen ze snapten dat het nu even niet goed ging ondanks dat we ze hadden uitgelegd dat ze advies mochten inwinnen. Nergens voor nodig. Om drie in de nacht waren we klaar met de gesprekken. We hebben toen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog even van de danstalenten van de artiesten te genieten en zijn daarna maar meteen doorgegaan naar kantoor om de volgende werkdag aan te vangen. Een beetje brak maar vol van verhalen en energie. Want de kans dat je dit nog een keertje meemaakt in je carrière is niet groot!
En tot slot: mocht u – uit voorzorg en in goede gezondheid – een paar dagen in quarantaine moeten zitten,met wie zou u die dagen dan willen doorbrengen?
Dan zou ik kiezen voor Brené Brown. Een enorm inspirerende vrouw! De manier waarop zij zich kwetsbaar durft op te stellen (dat is een van haar belangrijkste pijlers voor de mens en dus ook voor een leidinggevende of partner) is voor mij een prachtig voorbeeld. Ik geloof oprecht dat die kwetsbaarheid ook in een organisatie als AKD mooie dingen met zich mee kan brengen. En daar, aansluitend bij de Diversity & Inclusion-ambities van AKD, werk ik heel graag aan mee!
