“Grammatica betekent iets. Meer in het Engels dan in het Nederlands”. Dát zeggen we keer op keer in deze blog (lees bijv. hier, hier of hier). Het Anglo-Amerikaanse common law-rechtssysteem gaat uit van de tekst (de spreekwoordelijke ‘Letter van de Wet’, of van het contract of van welk juridisch schrijfsel dan ook).
Dat grammatica ook écht iets betekent, weten (met name) Amerikaanse strafadvocaten ook. Zij maken dan ook vaak en uitbundig gebruik van woordenboeken, stijlgidsen en grammaticaboeken om duidelijk te kunnen maken wat de wetgever (in hun ogen) al dan niet bedoelt.
Grammatica is van groot belang voor Engelstalige advocaten, rechters en contracten-opstellers; het juiste gebruik van grammaticale termen bepaalt soms de uitkomst van een zaak. Neem nu eens werkwoorden. Werkwoorden hebben vijf eigenschappen: 1) persoon (eerste persoon, tweede persoon, of derde persoon), 2) aantal (enkelvoud of meervoud), 3) tijd (voor wat betreft het Engels: present, past, future, present perfect, past perfect en future perfect , 4) vorm (actief of passief) en 5) wijs (indicatief, conjunctief of imperatief).
Verreweg de meeste juridische teksten zijn geschreven in: de derde persoon (hij/zij), de tegenwoordige tijd en de indicatieve wijs (een beschrijving van de werkelijkheid). En dat is maar goed ook, want anders kunnen rechters wel eens voor moeilijke beslissingen komen te staan.
In United States v. Zavalza-Rodriguez kwam het verschil tussen de actieve en passieve vorm de aangeklaagde, de heer Zavalza-Rodriquez, goed van pas. Hij werd veroordeeld tot 60 maanden gevangenis wegens het in bezit hebben van een kilo heroïne with intent to distribute. Een vrij milde straf omdat hij grif toegaf dat dit ook inderdaad het geval was. Maar gezien óók een aantal wapens in zijn huis werden gevonden, ging het O.M. in beroep en eiste een hogere straf. Jammer genoeg stond in de dagvaarding dat a weapon was possessed (in de passieve vorm dus) en niet dat the defendant did possess a firearm (in de actieve vorm). Met andere woorden: 5 jaar naar de gevangenis in plaats van de door het O.M. gevraagde 10 jaar.
Een soortelijk geval speelde in State v. Roberts. Daar diende het hoger beroep van de heer Michael Roberts die een aantal maanden eerder ter dood was veroordeeld wegens het plegen van moord met voorbedachte rade, ofwel: aggravated premeditated first-degree murder and first-degree felony murder. Twee mannen stonden terecht tijdens het eerste proces: Roberts en zijn kompaan, de heer Timothy Cronin. Het was alleen niet duidelijk wie precies de fatale slagen had toegebracht.
In het initiële proces omschreven de instructies aan de jury keurig wat het O.M. bedoelde met aggravated premeditated first-degree murder maar met de toegevoegde woorden: the murder was committed in the course of, in furtherance of, or in immediate flight from, a robbery. In het hoger beroep voerde de verdediging van Roberts aan dat juist de keuze voor die passieve vorm (the murder was committed) in deze jury-instructies, het de jury onmogelijk maakte om te oordelen over de werkelijke dader. De woorden van het Hof luidden derhalve: The problem with this instruction is that the “was committed” language is worded entirely in the passive voice, [and] require[d] no finding of any actus reus on behalf of the defendant. Roberts werd wél veroordeeld voor medeplichtigheid, maar daar staat nou eenmaal geen doodstraf op.
Hoewel het gebruik van de passieve vorm niet grammaticaal incorrect is, waarschuwen veel stijlboeken dat het vaak beter is om het gebruik ervan zo veel mogelijk te beperken omdat 1) het zwakker is dan de actieve vorm en 2) het algemeen moeilijker te begrijpen en te onthouden is. Stilisten keuren de passieve vorm eigenlijk alleen maar goed als 1) de handelende persoon onbekend of onbelangrijk is (bijv. My wallet is stolen) of 2) de nadruk ligt op de ontvanger van de actie in plaats van op de handelende persoon (bijv. President Kennedy was assassinated).
Maar zowel meneer Zavalza-Rodriquez (vijf jaar minder in de gevangenis) als meneer Roberts (zijn leven) hebben veel aan de passieve vorm te danken.
Meer over passief-actief in Amerikaanse rechtbanken? Klik hier.
