(TaradaraDa) God save our gracious Queen! Zo begon tot voor kort het Britse volkslied. “Tot voor kort”, want het is nu (TaradaraDa) God save our gracious King. Maar wacht even… moet het niet zijn: God saveS our gracious King? Wat God is hier toch degene die iets doet? Nee, het werkwoord is geen zgn. indicatief, maar misschien wel het bekendste voorbeeld van de conjuctief of ook: de aanvoegende wijs (in het Engels: de Subjunctive).
Ik schreef hier al eerder (klik hier): de Subjunctive is een werkwoordsvorm die een wens, aanbeveling, toegeving, aanwijzing, suggestie, noodzakelijkheid of aansporing uitdrukt. In hedendaags Nederlands is het gebruik ervan goeddeels verdwenen. Bij ons blijft het conjunctiefgebruik beperkt tot vaste uitdrukkingen (zoals: ’het ware beter als’, ‘kome wat komt’, ‘koste wat het kost’, ‘zo waarlijk helpe mij God’, ‘leve de koning!’, etc.). God save our gracious Queen/King is kort voor: We wish that God save our gracious Queen/King.
Die onbekendheid met de Subjunctive bij Nederlanders zorgt er waarschijnlijk ook voor dat wij zeer regelmatig (in door Nederlandse juristen in het Engels geschreven teksten) de fout tegenkomen van: I recommended him to pay his fine, en I suggested him to sign the contract. Of anders: The judge urged the defendant to stay seated. Allemaal veel te directe (en foutieve) vertalingen van “Ik raadde hem aan z’n boete te betalen”, “Ik stelde hem voor het contract te tekenen”, “De rechter drong aan te blijven te zitten”.
Of (als je geen werkwoorden, maar daarvan afgeleide bijwoorden gebruikt) ook: It is important that a judge stays (moet zijn: stay) impartial, It is vital that a lawyer is (moet zijn: be) obligated to maintain client conficentiality. It is advisable that your client appears (moet zijn: appear) up in court tomorrow.
Met andere woorden: gebruik bij de werkwoorden to advise, to ask, to demand, to command, to demand, to desire, to insist, to propose, to recommend, to request, to suggest en to urge of anders in de buurt van uitdrukkingen, zoals It is crucial, It is desirable, It is essential, It is imperative. It is important, It is recommended of It is urgent (om maar even de meest voorkomende gevallen te noemen) altijd that plus de Subjunctive. Dus: I recommended that he pay (en niet: payS) his fine, of I suggested that he sign (en niet: signS) the contract of anders: The judge urged that the defendant stay (en niet: stayS) seated.
“Moet dat écht”? zult u zich misschien afvragen? “Nee hoor”, is het geruststellende antwoord. De Subjunctive gebruik je alleen maar als je extra statig of voornaam over wil komen. Met de Subjunctive gebruik je een ongebruikelijke werkwoordsvorm om de aandacht te vestigen op iets buitengewoons. Je gebruikt een onverwachte werkwoordsvorm om de aandacht te vestigen op het feit dat je iets ongewoons zegt. Als je dat niét wil, dan kan je ook gewoon schrijven: My recommendation was that he pays his fine / His suggestion is that he signs the contract / My advice (let op: met een c!) to your client is that he appears in court tomorrow. Of anders: gebruik de -ing vorm van het werkwoord: I recommend paying the fine / I suggest signing the contract / I advise appearing in court tomorrow.
Dat doen (in het bijzonder) de Britten namelijk ook. De Subjunctive is namelijk tot chagrijn van de nog overgebleven “echte” Engelsen snel aan het verdwijnen in het Brits-Engels. Gek genoeg staat de Subjunctive echter in het Amerikaans-Engels nog fier overeind. Dus denk daaraan als u voornamelijk Amerikaanse cliënten heeft, die stellen het gebruik van de Subjunctive bijzonder op prijs.
Overigens is Amerikaans-Engels in het algemeen een stuk behoudender (en misschien ook wel: conservatiever) dan het Brits-Engels. Het is een beetje gissen naar de reden. Het kan zijn dat Amerikanen veel “trotser” zijn op hun taal en dat zij zich daarom graag houden aan allerlei spellings- en grammaticaregels. Bijna alle Legal Writing-experts zijn Amerikanen. En kijk bijvoorbeeld eens naar de overweldigende hoeveelheid Amerikaanse grammatica-boeken, stijlgidsen, handboeken en naslagwerken. Veel meer dan Britse. De Britten hebben ook geen enkele moeite om interpunctie in aanhef van correspondentie achter zich te laten terwijl Amerikanen zich daar hardnekkig aan vast blijven klampen (klik hier). Britten zijn een stuk creatiever met hun taal en laten veel sneller nieuwe woorden en uitdrukkingswijzen toe, óók uit andere talen.
Waarom dat zo is? Och, je zou er een koudegrondpsychologieverklaring op los kunnen laten. Die luidt als volgt: de VS laat mensen toe die allemaal Amerikanen willen worden en de taal (Engels) zo goed mogelijk willen leren spreken. De “nieuwe” bewoners in Engeland komen/kwamen veelal uit (oud)koloniën, zijn/waren dus in zekere zin al Britten en nemen/namen hun eigen vorm van de Engelse taal mee. Maar goed, dat is misschien een spoor van een schaduw van een verklaring…
(TaradaraDa) Moge deze blog u van nut zijn geweest (om maar eens een Nederlandse Subjunctive te gebruiken).
Nog meer over de Subjunctive? Klik hier.
