Je geeft een jonge vrouw die op een vroege ochtend in een achterstandswijk ronddoolt een lift, het komt tot seks en vervolgens krijg je 3 jaar gevangenisstraf.
Er schuilt een groot gevaar in het hebben van seks met iemand die je nauwelijks kent. Niet zozeer in moreel opzicht maar meer omdat je nimmer weet wat voor vlees je in de kuip hebt. Wellicht wel letterlijk maar niet in figuurlijke zin. Het fameuze boek van de onlangs overleden zedenspecialist mr. Veraart bevatte een pakkende overdenking: “Mislukte vrijages en spijt achteraf worden vaak vertaald in onterechte zedenverdenkingen…”. Lang leve het vluchtige Tinder. Doordat de mogelijkheden van vluchtige contacten enorm zijn uitgebreid neemt de kans op discussie achteraf ook toe. En daar zit een gat in de markt.
In onderhavige zaak waren aangeefster en verdachte het erover eens dat er seks had plaatsgevonden. De door de rechter te beantwoorden vraag was of dat beider wens was geweest. Er lag een aangifte waarin onmiskenbaar werd gesteld dat aangeefster uit angst het allemaal maar had laten gebeuren. De verdachte stelde dat hij naar enig aandringen van haar kant was gezwicht maar dat zij niet tevreden was over hetgeen hij te bieden had en daardoor boos was weggelopen. De volgende ochtend had ze kennelijk spijt van haar onbesuisde actie en deed haar relaas bij de politie. Dat was reden genoeg voor de politie om over te gaan tot een aanhouding. De verdachte gaf meteen openheid van zaken en vertelde zijn kant van het verhaal. De officier van justitie hechtte hier weinig geloof aan evenals de rechters. Na een maand mocht de verdachte onder voorwaarden naar huis. Meer dan haar woord tegen het zijne was er niet. Toch veroordeelde de rechtbank hem tot 3 jaar gevangenisstraf. Daarvoor waren er twee argumenten. Hij had wellicht gelogen over de route die ze die nacht hadden gereden en over een telefoongesprek dat zij in die vroege ochtend had gevoerd wat hem was ontgaan. Tegen beide punten was het nodige in te brengen, maar daarvoor moest verdachte wel naar het gerechtshof. Door de rechtbank werd maar vast een voorschot genomen op de opgelegde straf want die werd meteen ten uitvoer gelegd. Het hof wilde zich tussentijds niet in de zaak verdiepen dus was het in de gevangenis wachten op een inhoudelijke behandeling. De zaak diende een week geleden en verdachte mocht een paar dagen later weer als vrij man naar huis.
Moraal van dit verhaal is dat het een ieder kan overkomen en dat de kansen daarop alleen maar toenemen. Deze ellende kan echter ook worden voorkomen door vooraf de wederzijdse verwachtingen op schrift vast te leggen, zodat discussie achteraf door de rechter makkelijker te beoordelen is. Dat dient dan natuurlijk wel door een jurist te gebeuren. Ik zie daar wel brood in. Wellicht kan ik een standaardovereenkomst ontwerpen en aan Tinder, Second Love en andere datingssites slijten en tevens als mediator geschillen oplossen of bindend adviseren. Voorbij zijn alle zorgen over de bezuinigingen. Ik word gewoon seksadvocaat!
