Holland Casino huilde krokodillentranen. De kansspelbelasting wordt aangepast en verhoogd en Holland Casino verwacht dat zij in zwaar weer terecht zal komen. Kortom, de Staat zal meer centen rechtstreeks aan het gokken verdienen via de belastingen in plaats van indirect door de dividenden van Holland Casino. Ik denk niet dat veel mensen warmer of kouder worden van dit soort broekzak-vestzakdiscussies.
Des te merkwaardiger is het dat er geen discussie is over de vraag waarom de Staat überhaupt aan gokken moet verdienen. Deze regering met niet één maar twee christelijke coalitiegenoten is daar wel erg stil over. Intussen beuken allerlei binnen- en buitenlandse gokbedrijven op de deur, maar die houden de regering stijf dicht. Officieel heet het een restrictief beleid in het belang van het publieke welzijn. In de praktijk is het de schaamteloze bescherming van een lucratief staatsmonopolie… zolang Europa het toestaat.
In de jaren 90 is met veel bombarie de plukze-wetgeving ingevoerd. Indachtig de oneliner van de IJzeren Dame "crime does not pay", wilde Nederland de criminaliteit bestrijden door niet alleen de daders te straffen, maar ook hun winsten te plukken. De opbrengst van plukze-vorderingen vloeit in ‘s Rijks kas. De gedachte is dat niemand mag verdienen aan crimineel gedrag. De winst is voor de Staat. In de praktijk worden geplukte winsten gehaald met de verkoop van verdovende middelen voor consumptie die niet strafbaar is, althans niet vervolgd wordt. Dat heet pragmatisch. Intussen verdienen ‘we’ allemaal aan de misdaad. De Staat richt er zelfs zijn begroting op in. Justitie rekent op een verdubbeling van de opbrengsten uit ontnemingsmaatregelen, van bijna 13 miljoen in 2008 tot 26 miljoen in 2011.
Het bordeelverbod is niet lang geleden officieel opgeheven. Het stelde toch al niets voor en zo kunnen ‘we’ tenminste de zaak regulariseren. Liberalen van geest sussen hun geweten met de valse leugen dat prostitutie een vrije keuze is. Minder liberalen hebben de strijd gewoon opgegeven of zijn pragmatisch geworden. De Belastingdienst kan in ieder geval zijn werk doen.
Het pragmatisch manifest wordt breed gedragen: "Ongewenst gedrag, je doet er toch niets aan, dus kun je er als overheid maar beter wat aan verdienen." Intussen wordt de Staat financieel steeds afhankelijker van het gedrag dat hijzelf maatschappelijk ongewenst acht. Als wij allen in 2008 niet meer roken, alleen de fiets of trein nog nemen en de fles laten staan, haalt dit kabinet Prinsjesdag 2008 niet.
De wal lijkt nu het schip te gaan keren in Amsterdam, de stad waar alles kon, omdát God het verboden had. Onder leiding van wethouder Lodewijk Asscher wordt paal en perk gesteld aan de mensonterende penoze die sinds jaren het historische hart van Amsterdam gijzelt. In de goddeloze gemeente dringt nu langzaam het besef door dat de overheid er niet is om te pochen over en te verdienen aan misstanden. De overheid is er om misstanden te bestrijden, of ze nu wel of niet door God verboden zijn en ook al kost bestrijding geld.
Maar de vrome dames en heren in Den Haag, die krijgen de smaak steeds meer te pakken. De Staat raakt verslaafd aan het wangedrag van zijn burgers. Want hoe meer wangedrag hoe minder begrotingstekort. Hoeveel kan deze Staat nog opstrijken van crimineel en maatschappelijk ongewenst gedrag voordat niet alleen zijn regels ongeloofwaardig worden maar ook zijn gezag?
Dr. mr. C.B. Schutte is advocaat bij Schutte Heide-Jørgensen advocaten te Amsterdam.
