Uit het persbericht van uw kantoor: “Dennis heeft er nooit een geheim van gemaakt geen 50 te willen worden in de advocatuur.” Was u de advocatuur zat?
Absoluut niet. Ik ben al jaren blij verrast dat ik mezelf kan zijn en dat dat dan een baan blijkt te zijn. Het is nieuwsgierigheid naar andere rollen die me drijft.
Wat was uw mooiste deal?
Als ze maar complex waren, dan vond ik ze altijd mooi. Vaak was het complex om de inhoud. Dan was het genieten van cliënten en adviseurs die op een verrassend moment terug naar simpel kunnen. Vaker was het complex door de mensen. Betweters en spelbrekers zien uitglijden, en dan tot een deal te komen: dat is entertainment.
Het Financieele Dagblad noemde u een “fusie- en overnameboegbeeld”…
Soms tref je het met een koppenmaker. Dan ben ik in elk geval niet te lang doorgegaan.
Heeft de M & A-sector veel te lijden van de coronacrisis?
Dat was gelukkig niet het geval in de markten waarin ons kantoor thuis is. Het draait allemaal om onze cliënten. Zij kwamen voor uitdagingen te staan, en maakten daar kansen van. Daarom bleef het ook voor ons zo mooi druk.
Is een goede advocaat ook een goede commissaris en bestuurder?
Nee. Een goede advocaat kan voldoende hebben aan direct resultaat in een specifieke uitdaging. Bestuurders en commissarissen kunnen niet zonder langetermijnresultaat en dus ook niet zonder langetermijnvisie en -doelen. En dan is er nog het verschil tussen de ander overtuigen of een team meekrijgen. Het gaat om het moeten aanspreken van heel andere interesses en vaardigheden.
U bent bestuurder bij hockeyclub Kampong. Voelt u zich goed genoeg toegerust om professioneel commissaris en bestuurder te worden?
Ik zal mijn LinkedIn-profiel eens bijwerken, want ik ben eind januari na vierenhalf jaar afgetreden. Bij Kampong heb ik zoveel geleerd en genoten. Het moest ook wel een metamorfose worden. Mijn echtgenote wist bij mijn benoeming in 2015 zeker dat ze me na zes weken zat zouden zijn. Bij Kampong zat ik anders in de wedstrijd dan als advocaat, en het ging goed. Ik deed daarnaast nog een commissarissen-opleiding. Wat de bagage betreft denk ik klaar te zijn voor een nieuwe stap.
En: heeft u al concrete aanbiedingen?
Nee. Mijn nieuwe ambities waren alleen bij mijn partners bekend. Nu kan ik met anderen in gesprek en daar zie ik naar uit.
Als u het voor het zeggen had dan?
Staken alle mensen energie in waar ze blij van worden.
Wat is het hoogtepunt in uw juridische carrière?
Dat heb ik niet bereikt en dat gaat me niet meer lukken ook. Bij mijn vertrek bij De Brauw vertelde ik het handboek over aandeelhoudersovereenkomsten te zullen schrijven. Bij deBreij is er behoorlijke hilariteit over mijn te vaak uitgesproken hele en halve beloften in dezelfde richting. Ik zal blijven dromen.
Wat of wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Cicero om de theorie van zuivere argumentatie en de les dat er meer is dan logica dat kan overtuigen. Marx voor het inzicht dat elke kracht dooft zonder tegenkracht. En Public Enemy voor het verbaal-militante plezier, Fight the Power en Brothers Gonna Work It Out. Als je van Cicero, Marx en Public Enemy een geheel maakt, dan heb je altijd richting. Zorg dat dingen kloppen, steek er meer energie in dan een ander doet en zorg voor verrassing. Het kan werken, en het is sowieso leuk.
Wat is over u niet bekend, dat wel interessant is?
Allemaal ultiem oninteressant, zoals dat ik elke zondagochtend hetzelfde rondje fiets.
Welk boek las u het laatst?
De 2020 uitgave van De republiek of de dood, van Cicero. Ik moest even verwerken dat Cicero best een eikel bleek. Hij had zijn einde wel mogen zien aankomen. Overigens lees ik maar één boek per jaar.
Met welke bekende persoon zou u in quarantaine willen gaan?
Bob Dylan. En dan elke dag een half uur gitaar, mondharmonica of toetsen. En die blik.
Benieuwd naar de studententijd van Dennis de Breij? Klik hier.
