Diversiteit blijft ook in 2008 een belangrijk aandachtspunt voor alle juridische organisaties. In de top van advocatenkantoren, bedrijfsjuridische afdelingen en in de rechterlijke macht zijn nog steeds te weinig vrouwen en allochtonen. Ondanks de aandacht die de media en kantoren (bijvoorbeeld door het instellen van zogenoemde diversiteitscommissies) aan dit onderwerp schenken, is er nog te weinig vooruitgang te zien. Kennelijk lukt het nog niet goed om het probleem te doorgronden en goede oplossingsrichtingen te vinden. Bovendien heb ik de indruk dat de urgentie om actief met diversiteit bezig te zijn soms nog ontbreekt.
Ook ik heb in eerdere columns aan dit onderwerp aandacht besteed. Het diversiteitsprobleem is gecompliceerd en heeft meer dan één dimensie. Graag wil ik nog een andere benaderingswijze toevoegen aan de discussie om meer vrouwen in de top te krijgen.
Uit onderzoek van de VU blijkt dat het om carrière in de advocatuur te maken essentieel is om te beschikken over een goed intern en extern netwerk. Uit datzelfde onderzoek blijkt dat vrouwelijke advocaten dit netwerk te missen. Zij geven aan dat zij graag willen worden ondersteund in het opbouwen van hun netwerk. Een verdere analyse van de onderzoeksgegevens laat zien dat de vrouwen die aangeven een netwerk te missen, vrouwen zijn met jonge kinderen. Voorts blijkt dat die groep aangeeft dat zij de meeste zorgtaken op zich hebben genomen. De conclusie hieruit is eenvoudig te trekken. De groep vrouwen waarover we praten heeft ook daadwerkelijk minder tijd om een netwerk op te bouwen.
Wat heeft dit nu allemaal met de titel boven deze column te maken? Naar mijn mening is de rol van mannen in het diversiteitsprobleem onderbelicht. Als er meer mannen komen die zorgtaken op zich nemen, dan kan er pas echt een stap worden gezet. Er zal meer ruimte en begrip ontstaan. Ruimte voor vrouwen om bijvoorbeeld hun eigen netwerk op te bouwen en begrip in de organisatie zelf. Zoals Margot Scheltema (financieel directeur Shell Nederland) eind oktober in het Financieel Dagblad schreef ervaren mannen op dit moment vaak niet aan den lijve wat de combinatie van werk en zorg voor het gezin inhoudt. En dat leidt tot vooroordelen.
Overigens hebben mannen die wel zorgtaken op zich hebben genomen vaak dezelfde problemen als vrouwen. Deze mannen ervaren de keuze om zorgtaken op zich te nemen als een belemmering in het maken van carrière. Er is dus dringend behoefte aan mannelijke rolmodellen. Mannen die laten zien dat het maken van carrière en het hebben van zorgtaken wel degelijk samengaat.
Het is een belangrijke uitdaging voor juridische organisaties om hier oog voor te hebben. Zo kan men in functioneringsgesprekken dit onderwerp expliciet op de agenda zetten. Kantoren verliezen op dit moment ook mannelijke juristen die ervoor kiezen elders te gaan werken omdat ze denken dat het maken van carrière en de zorg voor kinderen niet te combineren valt.
En advocatenkantoren die mannelijke partners hebben die parttime werken om de zorg met kinderen te combineren, zouden hier meer bekendheid aan moeten geven. Ik weet dat ze er zijn!
Mr. M. van de Griendt is adviseur bij Dialogue Coaching & Consultancy.
