Van harte gefeliciteerd met deze overstap. Voelt u zich al thuis op uw nieuwe kantoor?
Absoluut. Ik ga ook bewust deze periode zo veel mogelijk fysiek naar kantoor om daar mijn plek te vinden. De toevallige ontmoetingen bij de lunch en de koffiemachine helpen toch om je draai te vinden tussen nieuwe collega’s.
Wat is het leukste, buiten uw nieuwe werkzaamheden en wellicht meer salaris, dat u erbij hebt gekregen?
Het brede Financial Markets-team in Amsterdam, Londen en elders in Europa, is een heel mooie toevoeging. Ook heb ik weer tijd om ’s avonds mijn hardloopschoenen aan te trekken en te trainen voor mooie trailruns. Na de Droogbak en het Concertgebouwplein heb ik nu voor het eerst mijn vaste stek op de Zuidas. Waar ik als student mij verwonderde over de wereld achter het glas, heb ik er nu ook mijn eigen plek.
Uw collega Rezah Stegeman, hoofd van de Financial Markets afdeling, noemt u “een van de beste advocaten in de markt”. De verwachtingen lijken hoog gespannen. Wat zijn uw plannen om die waar te maken?
De basis is om niet iets heel anders te gaan doen simpelweg omdat ik nu op een andere plek zit. Er zijn verschillende cliënten waar ik zo’n 15 jaar voor gewerkt heb, dat zal een reden hebben. Als het als team lukt om zowel in de breedte als in de diepte de inhoud, creativiteit en praktische bruikbaarheid van de ondersteuning en advisering verder op te voeren, terwijl met plezier gewerkt wordt, dan noem ik dat een mooi resultaat.
Wat is het meest opvallende dat u in uw carrière heeft meegemaakt?
Er is een hoop gebeurd in 16 jaar. Een mooi moment is de dag van de closing van The Currency Exchange Fund die fysiek plaats zou vinden in de Koepelkerk in Amsterdam. Dat was in mijn tweede jaar als advocaat-stagiaire.
De nacht voorafgaand aan de closing struinde ik met een secretaresse door de gangen van de Droogbak op zoek naar voldoende net papier om de stukken te printen. Toen was het door naar de Koepelkerk zelf, waar ik mijn ‘eigen’ kamer had om de juridische logistiek te doen. Ik zie nog de twee Duitse juristen van een investeerder aan tafel zitten om de halve meter aan papier te tekenen.
Na de tekenceremonie haastte ik mij terug om de getekende stukken op te ruimen. Daar zat ineens een oudere man die daar naar mijn mening absoluut niet hoorde te zijn. Toen de beste man zijn spullen oppakte om elders een plek te zoeken, drong het pas tot mij door dat hij Herman Wijffels was. Hij was een van de eregastenen en bereidde zijn toespraak voor. Bij mijn beste weten is het gebleven bij gegrinnik om mijn onhandigheid.
Welk beroep had u uitgeoefend als u niet voor de advocatuur gekozen had?
Zeker in de eerste helft van mijn studie had ik twee goede voornemens. Ten eerste zou ik geen advocaat worden, en ten tweede zou ik niet in Amsterdam gaan wonen. Een paar jaar later woonde en werkte ik met veel plezier als advocaat in Amsterdam. Een specifiek ander beroep had ik niet voor ogen.
