Advocaat Nienke de Bruijn plaatste eerder deze week een post op LinkedIn waarin ze het heuglijke nieuws deelde. Samen met haar kantoorgenoten Lara Elzas, Demi van den Berg en Erik Hammerstein stond ze koffiekraamhouder Khalid Khawaja bij. De Bruijn is een van de vele ‘vaste klanten’ van Khalid, maar las eind november in het Parool dat hij zijn vergunning dreigde te verliezen.
Moeilijkheid
“Dat was eigenlijk het gevolg van een moeilijkheid bij de gemeente”, vertelt De Bruijn aan Mr. over de kwestie. “Staanplaatsvergunningen zijn in principe voor tien jaar. Maar toen Khalid zijn vergunning ruim drie jaar geleden wilde verlengen, bood de gemeente hem aan om dat tot zijn pensioenleeftijd te doen. En die bereikte hij afgelopen november.”
Maar Khalid wilde helemaal niet stoppen en liet dat ook aan de gemeente weten. Daar kreeg hij echter nul op het rekest. Wat volgde was een grootschalige handtekeningenactie: meer dan 1.600 buurtbewoners deden daaraan mee, en nog eens ruim honderd vaste klanten van Khalid lieten persoonlijke verhalen voor hem achter.
Maatschappelijke functie
“Het was een schrijnende situatie”, gaat De Bruijn verder. “Van oorsprong was de koffiekraam van Khalid een re-integratieplek voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Khalid is nu juist een succesvol voorbeeld van de maatschappelijke functie van zo’n re-integratieplek. Maar dat succesvolle voorbeeld werd dan vervolgens niet echt geholpen door de gemeente toen er problemen ontstonden.”
Daarom besloot De Bruijn, samen met haar kantoorgenoten, om kosteloos te hulp te schieten. “Niet alleen omdat het onze favoriete koffiekraam is – we komen er bijna dagelijks en Khalid kent al onze voorkeursdrankjes uit zijn hoofd – maar vooral als wake up call voor de gemeente.”
Communiceren
Uiteindelijk wilde de gemeente Amsterdam, na interventie van de advocaten van Bureau Brandeis, wel meedenken en werd Khalid de resterende zes jaar van de tienjarige vergunning verleend. “Maar aan tijdige en begrijpelijke communicatie heeft het wel geschort”, voegt De Bruijn toe.
“Toen de vergunningsdatum verliep, had Khalid bijvoorbeeld nog steeds geen duidelijkheid of hij wel of niet kon blijven. Dat veroorzaakt veel onzekerheid. En wat mij persoonlijk dan raakt: Khalid had ook nog eens kortgeleden zijn vrouw verloren. Zijn koffietentje uitbaten was daarom ook een soort uitlaatklep, een afleiding. Dat mocht niet zomaar verdwijnen, vond ik.”
De Bruijn en haar kantoorgenoten kijken met een goed gevoel terug op hun interventie. En ze zijn niet de enigen: de LinkedIn-post werd inmiddels meer dan tweeduizend keer ‘geliked’ en veelvuldig gedeeld via het sociale medium. “Voor dit soort zaken ben ik advocaat geworden. Ik zou me het liefst voor veel meer van dit soort zaken inzetten. Laat dat mijn oproep aan collega-advocaten zijn.”
