Al een tijdje ben ik bezig om een nieuw advocatenkantoor op te zetten. Althans, ik zeg wel “advocatenkantoor”, maar dat is het natuurlijk niet. Ten minste niet als je kijkt naar de definitie van advocatenkantoor zoals de orde die hanteert. Eigenlijk kan ik beter zeggen; ‘ik ben bezig “not another lawfirm” op te zetten.’
Zijn het dan geen advocaten die de diensten van dat “kantoor” gaan verlenen? Jawel hoor, die zitten er ook tussen, maar een even groot deel van de juridische professionals is niet (meer) als advocaat ingeschreven. De cliënt maakt het namelijk niet uit.
DE cliënt? Ja, want het kantoor heeft namelijk maar 1 klant en het is die ene klant die maakt dat ik het hier advocatenkantoor noem. Dat is namelijk de manier waarop die ene klant er naar kijkt en de manier waarop zij er gebruik van gaat maken, of liever gezegd al maakt.
Not Another
Bedrijven schakelen vaak advocatenkantoren in, zonder dat ze daarbij gebruik maken van datgene wat de kern van de toegevoegde waarde van zo’n kantoor vormt. Namelijk het gegeven dat er een team klaarstaat van op elkaar ingespeelde professionals met een bijbehorende infrastructuur die groepsgewijs een probleem kunnen tackelen.
Verreweg het meeste werk wat vanuit bedrijven naar advocatenkantoren wordt uitbesteed, is werk wat door een individuele advocaat gedaan wordt. Als klant heb je volgens mij in zo’n geval niets aan het feit dat er een heel team, een infrastructuur en een compleet kantoor met management en compagnons en al, voor je klaar staat. Al die extra’s krijg je er wel altijd bij. Is op zichzelf natuurlijk niet erg, maar het betekent logischerwijs wel dat je betaalt voor van alles wat je niet nodig hebt.
DE cliënt waar het hier om gaat is een bekende Nederlandse onderneming waarvan de General Counsel zich realiseerde dat een groot deel van de “Legal spend” op gaat aan overhead in advocatenkantoren, terwijl het eigenlijk werk voor individuele advocaten/juristen is. Vanuit dat punt raakten wij met elkaar in gesprek.
Met behulp van ons grote netwerk formeer ik nu een compleet bespoke team van (ex)advocaten en bedrijfsjuristen die naast de vaste panelfirms een deel de traditionele adviseursrol van de huisadvocaten gaan invullen. Het bestaat uit individuele juridische professionals en staat helemaal los van kantoren en overhead. (waar dus ook niet voor betaald wordt) Elke jurist of advocaat is gekozen op basis van zijn of haar persoonlijke merites. Het werkt eigenlijk net als het Hollywoodmodel wat trendwatcher Bakas in 2009 al beschreef.
Wordt het succesvol?
We zijn nog te vroeg in het proces om al van een succes te spreken. We zijn nog bezig alle Legal counsels van de onderneming aan te sluiten op het besloten social network waar zij de contacten met hun advocaten/juristen onderhouden. Bovendien gaat het natuurlijk niet alleen maar om het samen brengen van een groep goeie professionals ook al ligt daar wel de kern. Er kan nog van alles opduiken waardoor het toch niet van de grond komt, maar ik zie geen goede reden waarom het niet zo kunnen werken. Niet dat dat nou een garantie is, maar…;-)
Zou dit een trend kunnen worden?
Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat die Hollywood benadering vanuit bedrijven geredeneerd de absolute toekomst heeft. Juristen werk is immers mensenwerk. En waarom zou je als grote cliënt niet gewoon van elk kantoor alleen de beste mensen kiezen en je zaken uitsluitend aan hen geven? En waarom zou je niet van je advocaat kunnen vragen om inzichtelijk te maken uit welke elementen zijn of haar uurtarief is opgebouwd, om vervolgens alles er uit te “slopen” waar je als cliënt geen toegevoegde waarde van verwacht?
Ik denk dat er een grote markt-kans ligt voor advocaten en advocatenkantoren die zich open stellen voor zo’n benadering. Logisch dat de cliënt dan ook wat gaat “vinden” van wat zijn advocaat aan persoonlijk inkomen geniet jaarlijks. Is dat een pijnlijk punt in het gesprek? Dan is het misschien tijd om je achter je oor te krabben. De tijdgeest beweegt zich namelijk wel in die richting. De maatschappij heeft moeite met mensen die in haar ogen meer verdienen dan logisch en redelijk is. Heb daar zelf eigenlijk niet zo’n uitgesproken mening over. Van mij mag iedereen verdienen wat hij wil, of hij nou compagnon in een advocatenkantoor is, directeur van een zorginstelling of minister president. Ben alleen wel een groot voorstander van de transparantietrend. En ik denk dus ook dat je als advocaat aan je cliënt moet kunnen en durven uitleggen waarom jij verdient wat je verdient.
