Een mens hoeft geen libertijn te zijn en het adagium ‘belasting is diefstal’ aan te hangen, om te beamen dat Nederland (en niet alleen Nederland) het spoor volkomen bijster is inzake belastingen. Het gaat al lang niet meer om het bekostigen van de overheid zelf, maar om het binnenhalen van geld om als overheid te kunnen bepalen aan wie dat wordt uitgedeeld. Partijen verdelen is heersen, maar geld verdelen is afhankelijk maken, en dat is veel effectiever.
Is deze natie gerezen uit de opstand tegen de tiende penning, thans heeft dit volk zich neergelegd bij een overheid die verslaafd is aan belastingen. Maar goed, dat er kennelijk een meerderheid in dit land rondloopt die het normaal vindt een belastingdruk te verdragen die in andere landen confiscatoir wordt gevonden, is tot daaraan toe. Hoewel, wellicht wordt die meerderheid gegeven doordat zoveel mensen afhankelijk zijn van het uitdelen van de Staat.
Ook dat we inmiddels bijna allemaal al zo murw zijn dat we niet meer opkijken van een staatssecretaris die een cd met gestolen Zwitserse bankgegevens van onze Oosterburen wil kopen om vermoedelijke belastingontduikers op te sporen, soit. Het idee dat een overheid haar eigen wetten niet behoort te overtreden (heling, witwassen, onrechtmatig profiteren enzovoort), is al weer zo passé.
Maar als NRC Handelsblad schrijft: “De overheid betaalt 11,5 miljard van de woonlasten van huiseigenaren via de hypotheekrente die aftrekbaar is voor de inkomstenbelasting” en “Aftrek hypotheekrente kost Staat miljarden” (NRC 19 maart 2010, p. 13), dan vrees ik dat de propaganda van de belasting-is-goed-belasting-moet-lobby weer een slag gewonnen heeft.
Propaganda is zo simpel: blijven herhalen totdat anderen je napraten. En als de kranten zonder aanhalingstekens de hersenloze wanlainers van bepaalde politici beginnen over te nemen dan weten die dat hun kapotte plaat zijn vruchten afwerpt en de geestjes in het land rijp zijn voor de volgende nieuwe belastingverhoging. Lieve NRC: als de wet mij zegt dat de hypotheekrente die ik betaal niet wordt meegerekend voor mijn belastbaar inkomen (een zogenaamde aftrekpost), dan betekent dat niet dat de fiscus ook maar één cent van mijn hypotheekrente betaalt of dat ik de fiscus op kosten jaag. Het betekent niet meer en niet minder dan dat een deel van mijn bruto inkomen vrijgesteld is van belastingheffing om een bij wet bepaalde reden. Of die wettige reden ook politiek gerechtvaardigd is, daar kunnen we over discussiëren. Maar vertel mij niet dat de Staat mijn woonlasten betaalt, want helaas doe ík dat met alleen mijn geld, en vertel mij niet dat ik de Staat geld kost, want iets niet ontvangen waar je geen recht op hebt ‘kost’ niets. De Staat loopt ook niks per ongeluk mis, want hij weet hoeveel hypotheekrente in Nederland wordt betaald en wat dus het nationale belastbare inkomen is.
De enige kosten die de Staat heeft, zijn de kosten die hij zelf maakt. Daar is de Staat verantwoordelijk voor, niemand anders, en zeker niet de belastingbetaler die gebruik maakt van een wettelijk recht. Dit beginsel omdraaien is prietpraat van de verslaafde die anderen zijn onbeteugelde behoefte verwijt.
Dr. mr. C.B. Schutte is advocaat bij Schutte Schluep & Heide-Jørgensen advocaten te Amsterdam.
