Deze week hadden we hier op kantoor een sollicitatiegesprek met een startende jurist. Niets bijzonders zul misschien je zeggen, maar voor ons is dat vrij uitzonderlijk. Ik voer soms tientallen gesprekken per week over werk, maar dat zijn eerder netwerkgesprekken dan echte sollicitatiegesprekken en starters komen hier al helemaal niet binnen.
Jammer eigenlijk, want het is leuk om eens een wat minder doorgewinterde professional aan tafel te hebben.
Natuurlijk zijn ervaren juristen anders dan starters, maar er zijn ook overeenkomsten. En daar wilde ik het even over hebben. Wat me namelijk van het hele gesprek het meeste bijbleef was dat onze kersverse jurist zo ontzettend bezig was om zich te gedragen zoals hij dacht dat een jurist zich moet gedragen. Op zichzelf logisch, want je wilt als sollicitant in de smaak vallen natuurlijk, maar het geheel was zo afgestemd op ‘hoe het heurt’ dat wij na een half uur nog geen idee hadden wie er nou eigenlijk tegenover ons zat.
Daar hadden we het bij kunnen laten, -later vertelde onze sollicitant ook dat het tot heden in vrijwel zijn sollicitatiegesprekken zo was gegaan- maar ja hij zat er nu eenmaal toch, dus besloten we er wat extra effort in te steken en ‘m expres uit z’n rol te laten vallen. Om een lang verhaal kort te maken, in die saaie, nogal afstandelijke jurist bleek een enthousiaste, open persoonlijkheid verstopt te zitten.
Je ziet het vaker dat mensen bij hun presentatie blijven hangen in hoe het hoort. Ook bij professionals uit ons netwerk die al jaren actief zijn. Qua presentatie klopt dan alles: kleding, CV, de manier van presenteren, alles is ‘getuned’ en vaak is daar veel tijd en effort in gaan zitten.
Het lullige is alleen dat die aanpak tegenwoordig niet (meer) werkt. ‘Hoe het heurt’ is namelijk niet meer in de mode. Vandaag de dag moet je ‘authentiek’ zijn.
Wist je dat niet?
Je hoort het langzamerhand zo vaak dat het een soort leeg containerwoord dreigt te worden. Daardoor verliest menigeen uit het oog wat het nou werkelijk betekent. Vandaar dat ik het nog even voor je opgezocht heb in Van Dale
au·then·tiek (bijvoeglijk naamwoord)
- betrouwbaar, geloofwaardig; = echt
Nu snap je meteen ook wat er mis gaat als je je presentatie afstemt op ‘hoe het heurt’. Precies! Je bereikt het tegenovergestelde van wat je beoogt. En zelfs als het bij wijze van spreken zo onderdeel is van je DNA, dat je wel geloofwaardig bent, ook dan werkt het niet, om de simpele reden dat het niet onderscheidend is.
Hoe onzeker je misschien ook bent, ‘vier de verschillen’. Zorg dat je altijd jezelf laat zien in je presentatie. Het maakt je niet alleen geloofwaardiger, maar zorgt ook dat je uitsteekt boven al die grijze muizen die dag in dag uit hun best doen om zich te gedragen zoals het ‘heurt’.
NB. By the way, onze sollicitant begint deze week aan z’n eerste juridische baan. Hoe hij die in de wacht gesleept heeft? Zijn opdrachtgever: “tja toen die keurige jongen me vertelde dat hij in het weekend in een heavy metal bandje speelt, ja toen had ‘ie me”.
