Als je voor jezelf begint verwacht de buitenwereld namelijk dat je je ook gaat gedragen als ondernemer. Het is makkelijk om te denken dat je aan die verwachting moet voldoen door jezelf allerlei dingen op te leggen, maar val niet in die kuil. Stel jezelf eerst de vraag: wat ben ik, een ondernemer of een professional?
Ondernemer
Het zal je niet verbazen dat ondernemer ‘mijn’ categorie is. Duurde wel even voor ik dat voor mezelf wilde erkennen, want ik ben opgegroeid in een links gezin waar ‘ondernemers’ synoniem waren voor iets te dikke, geldbeluste, sigaarrokende BMW-rijders met een grote bek die vol waren van hun eigen gelijk en succes. Een beetje lompe types ook. Kortom, niet een beeld dat ik graag op mezelf betrok.
Toch ben ik het en gelukkig blijkt dat oude beeld ook niet te kloppen. Inmiddels heb ik geleerd dat ondernemers mensen zijn die plezier halen uit het ‘bouwen’ aan iets, aan innovatie, aan dingen slimmer doen. Die daar ook een plan en een visie bij hebben en het geen probleem vinden om risico te lopen, tijd en geld te investeren, en die ook bereid zijn om zichzelf er dingen voor te ontzeggen. En, of dat nou op papier gezet is, of alleen in hun hoofd leeft, ondernemers hebben een plan. Want ondernemers zijn gericht op de toekomst, op kansen. Daar werken ze structureel aan. Ze zijn aan het bouwen.
Professional
De meeste juristen die ik ontmoet, zijn in hun hart vooral professional. Ze zijn gedreven door het plezier dat ze uit hun werk kunnen halen. De een haalt dat uit de inhoud van het werk, de ander uit de rol die hij of zij in een team of in een organisatie vervult. Ze zijn bezig met het vervullen van hun wensen en verlangens op de kortere termijn. Die spelen een grotere rol dan het bouwen voor de toekomst.
Professionals hebben geen plan nodig. Ze weten waar ze goed in zijn en hoe ze willen leven. In 9 van de 10 gevallen betekent dat -wat ik noem- ‘lekker werken, geen gezeik’. Een goed inkomen, veel vrijheid en niet te veel risico dat dit in gevaar komt. Het maakt dat ze behoudender zijn in hun keuzes en minder geneigd tot het doen van investeringen.
Nu ik het onderscheid heb neergezet, even terug naar het begin. Wat ik wil zeggen is: als je het een bent en het ander doet, dan werkt dat niet. Je moet je niet als ondernemer gaan gedragen omdat je denkt dat dat hoort, maar omdat je het niet kunt laten. Anders is het zonde van al die slapeloze nachten, middagen aanhikken tegen cold calls, weken schaven aan plannen, honderden (soms zelfs duizenden) euro’s verspild aan website, huisstijl, logo etc. En zonde van de frustratie die ontstaat als het niet lukt om er meteen een succes van te maken.
Ben je in je hart geen ondernemer, maar word je vooral blij van leuk werk? Omarm je professionalisme dan en pas je strategie daarop aan. Doe niet alsof je een hele organisatie bent als je in je eentje werkt. Ontwikkel je netwerk (of word lid van WeLegal ;-)) en zorg dat je zelf een sterk merk wordt. Wees trots op je vakmanschap en draag dat uit. Ik voorspel je veel geluk en succes.
Echt ondernemen is misschien iets stoerder, maar zeg nou zelf, wie zou je liever inhuren om je juridische werk te doen? Een trotse eenpitter met een goed netwerk, of iemand zoals ik, die als jurist best aardig mee kan komen, maar die in de basis toch meer geïnteresseerd is in de grote lijnen en wat er mogelijk is in de toekomst, dan in de huidige nuances van het juridische vak. Ik weet het wel!
Marijn
NB Sta jij op het punt je baan op te zeggen om te gaan ondernemen of te gaan interimmen? Kom koffie drinken, misschien kan ik je ergens mee helpen.
