Ritsema, promovendus aan de Universiteit Maastricht, gaat in zijn artikel in op de gevolgen die het wetsvoorstel tot wijziging van de Transgenderwet heeft voor de vererving van ‘blauw bloed’.
Mannelijke lijn
Van oudsher kunnen adellijke titels alleen worden overgedragen langs wettige mannelijke lijn. Bij de invoering van de Wet op de adeldom in 1994 werd via amendementen toegevoegd dat ook geadopteerde en buiten het huwelijk geboren kinderen adeldom kunnen verwerven. Een amendement om via vrouwelijke lijn adeldom door te kunnen geven werd verworpen.
Versoepeling
In een voorstel tot wijziging van de Transgenderwet, dat momenteel bij de Tweede Kamer ligt, wil het kabinet de voorwaarden voor wijziging van geslachtsvermelding in de geboorteakte versoepelen. Als het voorstel wordt aangenomen is het schriftelijk indienen van de wens tot wijziging van de geslachtsregistratie voldoende. Nu is een deskundigenverklaring vereist waarin staat dat men de duurzame overtuiging heeft tot het andere geslacht te behoren.
Bijzondere consequentie
Dit voorstel heeft een bijzondere consequentie voor de adel: een barones of jonkvrouw kan zich laten registreren als man, kinderen krijgen aan wie ze haar titel doorgeeft, en zich daarna als ze niet als man door het leven wil blijven gaan weer laten registeren als vrouw.
In tegenspraak
Door de wijziging van de geslachtsregistratie los te koppelen van de biologische hoedanigheid spreekt de wetgever zichzelf volgens Ritsema tegen op het gebied van het adelsrecht. “De wetgever wil immers nog steeds niet dat adeldom via de vrouwelijke lijn vererft, maar tegelijkertijd maakt hij het mogelijk om enkel met een verklaring van geregistreerd geslacht te veranderen en dus wel adeldom via vrouwelijke lijn te laten vererven.” Ritsema vindt dan ook dat herziening van het adelsrecht door invoering van gelijke rechten voor mannelijke en vrouwelijke adellijken onontkoombaar is.
