Dinsdag 11 juni, 16 advocaten, juristen, fiscalisten en notarissen zijn onderweg naar Portugal om de Nederlandsche voetbaleer der advocatuur hoog te houden op het WK voetbal voor advocaten. Dit jaar zijn ongeveer 10 verschillende advocatenkantoren vertegenwoordigd in het team (zowel van binnen als buiten Amsterdam). Voorgaande jaren werd pas een blog online gezet nadat de eerste wedstrijd was gewonnen – soms kwam daardoor de eerste update pas tegen het einde van het toernooi, soms bleef daardoor een update helemaal uit. Maar dit jaar durven we het wel aan om bij vertrek al een bericht te sturen. Want maandenlange voorbereidingen, eindeloze tactische besprekingen, het boek van Louis van Gaal als verplichte kost en het oefenen op schwalbes voor als we tegen de Duitsers moeten, vallen hopelijk samen deze week.
Waar enkele spelers in de bus naar het vliegveld nog op de werktelefoon bezig waren, hadden de meeste hun out of office reply al ingesteld: ‘Dank voor uw bericht. In verband met interlandverplichtingen en wereldkampioen worden, ben ik niet in staat uw email te beantwoorden.’ De sfeer lijkt goed, de neuzen staan dezelfde kant op. Zo zeggen ze dat toch? Er wordt gelachen, dolletjes gemaakt, spelersvrouwen krijgen nog een laatste kus en knuffel. Maar daarna staat deze week in het teken van maar een ding: de wereldbeker mee naar huis nemen. De komende dagen verklaren we ons solidair met volkssport nummer 1, de rest is bijzaak. Deze groep ‘moet het gaan doen’. De vraag is of die groepschemie gecreëerd kan worden waar elke winnaar van een eindtoernooi het altijd over heeft. En geluk. Het nodige portie geluk. De kopbal van Kieft (’88), de grote teen van Casillas (‘14) of de 17 minuten extra tijd tegen Tottenham (‘19). Geluk en pech liggen soms dicht bij elkaar.
Dit toernooi doen alle grote voetballanden mee. Ik noem een Spanje, Brazilie, Argentinie, Italie, ze zijn er allemaal bij. De loting is ondertussen al geweest. Aanvankelijk waren we ingedeeld bij Algerije, Mexico en Turkije. Algerije kennen we nog van het WK in 2013, maar aan dit team hebben we geen gelukkige herinneringen. Een aantal verliet het veld met een biljartbal als nieuwe enkel in een wedstrijd waarvan Jaap Stam, Materazzi en Vinnie Jones nog wel zouden zeggen, also also also, kan het een tandje minder jongens? De vereisten voor deelname aan het toernooi is dat je werkzaam bent als advocaat: blijkbaar werken er veel advocaten in Algerije met tatoeages in de nek, die geen Engels spreken en waarvan de meesten een Gucci nektasje dragen. Of de gedachte was dat als je bij wordt gestaan door een advocaat in geval van lopende strafrechtzaken, je ook prima mee kan doen. Iedereen had nog maar net de verzekeringsdekking voor ongelukken in het buitenland naar boven bijgeplust en een extra paar scheenbeschermers aangeschaft, toen we gisteren het bericht kregen dat team Algerije dit jaar niet mee zal doen omdat de visum was geweigerd (geen grap). Team Algerije is dus vervangen door team Portugal. Portugal….daar hebben we sinds de slag van Nurnberg, het schot van Overmars op Ricardo Pereira en Christiano Ronaldo, ook al geen goede herinneringen aan. Waarschijnlijk gaan onze Oranje polo’s het na de finale van de Nations League afgelopen zondag ook wel goed doen bij de lokale bevolking. Maar goed, liever tegen een team dat ieder jaar bovenin meedoet in het miemel-klassement, dan tegen een team categorie kermisopbouwers van de bovenste klasse, werkzaam bij deurwaarderskantoor Binnen Zonder te Kloppen BV. Turkije is ook geen onbekende, in Budapest tijdens het EK 2014 speelden we nog tegen een team hip geklede gasten met raybans, getrimde baarden, borsthaar dat net boven het shirt uitkomt en van dat Chris Zeegers-haar dat altijd per ongeluk goed zit. Daar werd uiteindelijk ruim van gewonnen, maar goed, in 5 jaar tijd kan er veel veranderen. Als je 5 jaar geleden had gezegd dat Feyenoord ooit nog kampioen zou worden, werd je ook voor gek verklaard. Mexico is de grote onbekende – de les die we meenemen van de wedstrijden van PSV-er Chucky Lozano is dat we in ieder geval niet te fysiek moeten spelen want dan komen de waterlanders. We hebben alvast een paar dozen tissues ingeslagen die we langs de lijn zullen leggen, voor het geval dat. Morgenochtend vroeg in de ochtend de eerste wedstrijd tegen Mexico!
“Maar wie gaat Nederland nou vertegenwoordigen op dat advocaten WK?” Wel nu, de volgende groep spelers gaat hèt doen in Portugal. Wat dan? Met een lijfspreuk “we worden wereldkampioen!” is dat simpel. Juist ja, wereldkampioen worden:
- Amin Tamaddoni (Clifford Chance)
- Mike Niekoop (Clifford Chance)
- Max van Merrienboer (Allen & Overy)
- Dave Hillen (Allen & Overy)
- Jeroen Allebrandi (Allen & Overy)
- Tim Hendriks (Loyens & Loeff)
- Erwin Bosma (Loyens & Loeff)
- Hendrik van Waveren (Hamelink & Van Der Tooren)
- Roderick Hanrath (HVG Law)
- Ali Rassa (Bartels Sueters Rassa)
- Karsten Bruinsma (CMS Netherlands)
- Max Hazewinkel (Van Diepen van der Kroef)
- Anton Beneder (De Bok)
- Ahmad Qurishi (AUTO1 Group)
- Christiaan Heijerman (Temper)
- Jules van Merrienboer (Summiteers)
We zullen af en toe wat van ons laten horen om ook het thuisfront op de hoogte te houden van alle ontwikkelingen binnen en buiten het veld. We zullen verslag doen van kabel-vorming, van opstootjes op het trainingsveld en badhuis incidenten. Hou dit blog in de gaten voor wedstrijdverslagen, diepte interviews en verdere anekdotes!
