Een vermogensbeheerder vraagt BenninkAmar Advocaten (Amsterdam), gespecialiseerd in (internationale) sanctieregelgeving en exportbeperkingen, haar bij te staan bij een procedure bij de rechtbank Amsterdam. Het kantoor verricht voor deze cliënt gedurende zes maanden (2020-2021) advieswerkzaamheden. Vooraf wordt het uurtarief overeengekomen: € 375 exclusief btw, en voor ‘third party screenings’ € 300. Het kantoor stuurt zeven deelfacturen van in totaal € 437.490 inclusief btw. Uiteindelijk weigert de cliënt € 241.610 te betalen. Daarover procedeert het kantoor bij de rechtbank Amsterdam, die de vordering toewijst. Tegen dat oordeel gaat de cliënt in hoger beroep.
‘Excessief declareren’
Bij het gerechtshof Amsterdam betoogt de cliënt dat het advocatenkantoor excessief heeft gedeclareerd. Ook zou het kantoor nodeloos met meerdere partners aan de zaak hebben gewerkt waardoor zich doublures en interne overleggen hebben voorgedaan. Zo waren bij vergaderingen en rechtszittingen steeds meerdere partners aanwezig. De zaak was echter niet zo ingewikkeld dat dit noodzakelijk was, vindt de cliënt.
Geen tekortkoming
Het hof is duidelijk: op grond van de overeenkomst moet de cliënt de gedeclareerde uren betalen. Zelfs áls het kantoor excessief declareert, kan dat niet worden beschouwd als een tekortkoming in de nakoming van zijn adviseringswerkzaamheden. De cliënt kan de overeenkomst niet op die grond ontbinden.
Nooit geprotesteerd
Volgens het kantoor heeft de cliënt nooit eerder een beroep gedaan op excessief declareren. Wel wilde het een korting op alle facturen van 17 procent en zich niet laten vastleggen op een ‘strak betalingsschema’. Het hof concludeert dat de cliënt nooit heeft geprotesteerd tegen het door haar gestelde excessieve declareren, terwijl een dergelijk protest voor de hand had gelegen. Ook is niet gebleken dat de cliënt het advocatenkantoor er ooit op heeft aangesproken dat het met te veel partners op vergaderingen of zittingen aanwezig was.
‘Beperkt jurisprudentieonderzoek’
De cliënt vindt verder dat het kantoor ‘ondermaats heeft gepresteerd’ door – noch in zijn notities noch tijdens de mondelinge behandeling – te wijzen op een relevante opinie van de Europese Commissie en op belangrijke binnen- en buitenlandse jurisprudentie. Het kantoor zou slechts beperkt jurisprudentieonderzoek hebben gedaan, en dan ook nog eens door junior medewerkers. Ook hier geldt: vóór deze procedure heeft de cliënt het kantoor er nooit op aangesproken dat en waarom de dienstverlening onder de maat was – zelfs niet nadat de rechtbank een voor de cliënt ongunstig vonnis had gewezen. Integendeel: de cliënt vroeg het kantoor zelfs haar te assisteren bij haar hoger beroep tegen dat vonnis.
Grote vrijheid
Dat een advocatenkantoor in zijn notities en op zitting niet verwijst naar die opinie van de Europese Commissie en naar bepaalde jurisprudentie, betekent niet dat het advocatenkantoor niet de zorgvuldigheid heeft betracht die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot mag worden verwacht. De cliënt heeft niet aangevoerd dat de notities en bijdragen van het advocatenkantoor inhoudelijk onjuist waren, en ook niet dat de uitslag van de procedure bij de rechtbank anders zou zijn geweest indien het advocatenkantoor die gegevens wel zou hebben vermeld. De juridisch adviseur heeft een grote vrijheid om te bepalen welke argumenten hij in woord en geschrift gebruikt. De cliënt verliest op alle fronten, het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank. De cliënt kan de kosten van het hoger beroep van BenninkAmar betalen: € 5.771 aan verschotten en € 8.632 aan salaris van de advocaat.
