Bald de Vries (56 jaar) studeerde rechten aan de Universiteit Leiden van 1986 tot 1993. In 1996 promoveerde hij aan Dublin City University in Ierland op een proefschrift over medische beroepsaansprakelijkheid en professionele autonomie. Sinds 2001 is hij verbonden aan de Universiteit Utrecht en is thans hoogleraar interdisciplinair juridisch onderwijs en Onderwijsdirecteur van de bachelor Rechtsgeleerdheid. Hoe anders was het toen, maar toch ook hetzelfde.
Wat is de beste en wat de slechtste herinnering aan uw rechtenstudie?
De beste en slechtste herinnering gaan allebei over tentamens. Het was niet leuk en demotiverend om met 1400 studenten tentamen te doen in de Groenoordhallen, vaak daags na de varkensmarkt. Wat dan wel weer leuk was, was om daarna met een paar clubgenoten uitsmijters te eten in De Kroon en na te bomen. Sowieso, wat het beste was, was de vanzelfsprekende vrijblijvendheid (te vrijblijvend, als ik nu terugkijk) van het studeren. En op uitwisseling mogen, een semester lang naar Dublin aan Trinity College.
Wat was uw meest en wat uw minst favoriete vak?
De twee keuzevakken – Sovjetrecht en forensische psychiatrie – waren mijn favorieten. Vooral omdat ze je uitdaagden om vanuit een heel ander perspectief naar het recht te kijken. Het minst favoriete vak was handelsrecht. Het lukte me pas na vele pogingen die stof te beheersen.
Wie was voor u een inspiratiebron?
Er zijn er twee. De eerste is professor Van Leeuwen, hoogleraar forensische psychiatrie bij wie ik het keuzevak forensische psychiatrie volgde. Het was zo’n schaars moment in de massale rechtenstudie waarin ik toen echt het gevoel had dat studeren een project was van docenten en studenten gezamenlijk. De ander is Carel Stolker die mij het vertrouwen gaf dat ik zelfstandig en in m’n eentje in Ierland, op uitwisseling, mijn scriptie kon schrijven. Het waren docenten die mij zagen en van wie ik doorhad dat ze mij zagen.
Wat zou u achteraf aan uw curriculum hebben veranderd?
Met de wetenschap van nu, bevooroordeeld nu ik aan de Utrechtse faculteit werk, zou ik wel wat meer keuzeruimte willen hebben. Maar wat ik vooral zelf anders zou hebben gedaan is sneller de vrijblijvendheid van studeren omzetten naar meer discipline en een beter studieritme. Het curriculum als zodanig was interessant met ook oog voor vaardigheden.
Wat zou u de huidige generatie studenten aan advies willen meegeven?
Ik kom terug op die vrijblijvendheid – dat was er misschien te veel, maar wat hadden we het goed: een goed gevulde basisbeurs, vrij OV en de tijd om te studeren. We maakten ons over het algemeen niet veel zorgen over de studie, studieresultaten en de toekomst. Althans ik niet. Wat ik nu zie, ook in mijn rol als docent en onderwijsdirecteur, is dat studenten te gestresst zijn over de toekomst en onder hoogspanning staan. Ik zou zeggen: maak je niet te veel zorgen, blijf bij jezelf want het komt goed. En: laten wij studenten niet gek maken door te hoge eisen te stellen, als docent niet, als toekomstig werkgever niet en als ouder niet. De Tirannie van verdienste maakt meer kapot dan nodig is.
Bald de Vries is deze week ook Mr. van de week. Lees het interview hier.
