In januari dit jaar kregen we de uitspraak in het renvooi dat we hadden geïnitieerd over het beslag op de zorgbonus. Zoals we ingeschat hadden, werd het een ‘ja’ en een ‘nee’ van de rechter, met daarbij een advies. De rechter bepaalde dat er weliswaar beslag kan worden gelegd op de zorgbonus, maar dat een eerder bepaald loonbeslag niet automatisch ook de zorgbonus treft. Om dus beslag te leggen op de zorgbonus moet een apart beslag gelegd worden. Bij deze uitspraak gaf de rechter gerechtsdeurwaarders ook het advies om met de opdrachtgever in gesprek te gaan. Als deurwaarders hebben we natuurlijk de plicht om een vonnis van de rechter uit te voeren. We gaan daarom met schuldeisers in gesprek om te achterhalen of een schuldeiser beslag op de zorgbonus wil leggen of daar toch van afziet – uit respect en waardering voor de zorg.
De gevolgde procedure laat haarfijn het verschil zien tussen gerechtsdeurwaarders en overheidsinvorderaars. De invorderaars van de kinderopvangtoeslag blijken zonder aanziens des persoons te hebben ingevorderd, waarbij de signalen dat er iets fout ging niet werden opgepikt. Gerechtsdeurwaarders hebben daarentegen gesignaleerd dat er een maatschappelijke discussie ontstond over het beslag op de zorgbonus. Daarom hebben we een renvooiprocedure aangespannen om een vonnis te krijgen waarmee landelijk duidelijkheid is gegeven.
De uitspraak die gedaan is, is een mooie voor juristen en ook een belangrijke voor gerechtsdeurwaarders en politici, pers en ketenpartners. Met de uitspraak is er nu duidelijkheid rondom de behandeling van de zorgbonus in het geval van een loonbeslag. Daarnaast hebben we ook de maatschappelijke discussie of er wel of geen beslag kon en moest worden gelegd serieus genomen en onze verantwoordelijkheid gepakt. Als gerechtsdeurwaarder begrijp ik wat het met mensen doet als er beslag op inkomsten gelegd wordt. Laat staan op een bonus die ze gekregen hebben als uiting van maatschappelijke waardering voor hun inzet. Daarom is het advies van de rechter ook belangrijk: als gerechtsdeurwaarders houden we rekening met de belangen van zowel de schuldeiser als de burger met schulden. Wanneer ook de zorgbonus kan worden ingezet voor de aflossing van hun schulden, draagt dat bij aan het oplossen van het schuldenprobleem. En dat is dan weer in het belang van alle partijen.
Het voortdurend afwegen van de belangen van de schuldeiser en de burger met schulden geeft precies aan dat gerechtsdeurwaarders onafhankelijk en onpartijdig zijn. Het laat ook duidelijk zien dat invordering – ook die van overheidsgelden – bij onafhankelijke gerechtsdeurwaarders thuishoort. En dat zijn precies de redenen waarom ik trots ben op mijn gerechtsdeurwaarderschap.
