Colleges

Delen:

In de colleges klinkt er leuke muziek na ieder uur. Erg hinderlijk maar het sein eigenlijk voor pauze of wisseling van klas. Bij het begin van een college wordt er een batterij aan opname apparatuur op het katheder gelegd. Tijdens de colleges wordt er aanvankelijk weinig gevraagd, maar na afloop en tijdens de pauze des te meer. Dam word je omstuwd door studenten met hun vragen. Dat is kennelijk een gewoonte waar Chinese professors op aandringen: geen interrupties tijdens de colleges maar in de pauzes en erna. Ik probeer dat een beetje te veranderen omdat vragen goed zijn voor interactie en voor het kunnen ingaan op onderdelen waar problemen over zijn, en je bovendien dan ook steeds voeling houdt met de luisteraars.

Een student vertelde mij dat men daar wat beschroomd voor is, omdat veel studenten bang zijn door elkaar aangezien te worden voor dom. Mijn geruststellende antwoord is dat, jawel, vragen niet dom kunnen zijn, en dat het bovendien goed is om stof te leren door er over te praten en de stof toe te passen, waarbij en passant de kwaliteit van het Engels verbetert door de oefening.

Laatst bij het hardlopen om 7 uur ‘s ochtends op een zaterdagochtend, hoorde ik geknal, wat ik aanvankelijk hield voor schieten, maar toen ik dichterbij kwam zag ik een groep mannen met een soort zwepen / touwen die door te slingeren en te draaien dit geknal produceerden. Zo luid dat de mannen oorbeschermers droegen. Het zag er redelijk elegant uit, maar wel veel lawaaiiger dan de Tai Chi beoefenaars iets verder op.

Na enkele weken in China krijg ik iedere keer weer een enorme zin in lekkere kaas, bijv een plak Stolwijker, en een grof volkoren boterham. Het brood hier is van een soort papkwaliteit en alleen eetbaar te krijgen door het te roosteren. En ik mis natuurlijk mijn DE Sarista. Er is in een enkele winkel wel kaas te krijgen, maar het haalt niet bij echt lekkere kaas. Ook is er nauwelijks roomboter te vinden. Wel heel veel snoep en chips en noedels en zo.

Het eten is op veel plaatsen in restaurants erg goed. De onvermijdelijk Peking eend, maar ook tal van andere gerechten. Ze worden opgediend veelal op een draaiplateau waar iedereen dan het zijne/hare van afhaalt met de chopsticks. Een erg sociaal ritueel, en waardoor je met kleine hapjes eet en manoeuvreert met de stokjes en ook een veelheid van gerechten kan proeven. De gerechten worden, behalve Peking eend waar je een poos op moet wachten en dat geldt zij het iets korter ook voor dumplings, in hoog tempo opgediend en in een volgorde op de draaischijf gezet. De rijst en de soep komen aan het einde. Dat is even wennen.

Maaltijden zijn vaak lekker maar duren niet erg lang. Er wordt niet laat en lang getafeld. Wel twee warme maaltijden per dag. En veel groentes. Op het werk wordt om klokke 12 een warme lunch in de kantines opgediend. Er zijn er drie: Twee enorme voor studenten en een voor staf. Ben je iets te laat dan is de rijst op, en ben je een ietsje pietsie te laat, dan word je niet meer bediend, is het eten op, of is het koud. Studenten en staf haasten zich dan ook om klokke 12 naar het eten. De porties zijn enorm ook als je aandringt op kleine porties. Er wordt dan ook na het maal veel eten weggegooid.

Delen:

Het belangrijkste nieuws wekelijks in uw inbox?

Abonneer u op de Mr. nieuwsbrief: elke dinsdag rond de lunch een update van het nieuws van de afgelopen week, de laatste loopbaanwijzigingen en de recentste vacatures. Meld u direct aan en ontvang elke dinsdag de Mr. nieuwsbrief.

Ook interessant:

Scroll naar boven