In 2015 ging Elzinga met emeritaat na een decennialang hoogleraarschap Staatsrecht aan de RUG. Hierop volgend bleef hij wel nog voor vijf jaar direct aan de RUG verbonden als honorair hoogleraar Constitutioneel Organisatierecht. Die termijn liep in 2020 af, maar wegens de pandemie en de beperkende maatregelen van dien werd de afscheidsceremonie tot nu uitgesteld.
Eerbetoon
Wim Voermans, hoogleraar Staatsrecht aan de Universiteit Leiden en voorzitter van het Curatorium Thorbecke Leerstoel, reikte de penning uit als blijk van erkenning voor Elzinga’s gehele oeuvre. “Daar ben ik stil van en dat is niet mijn sterkste eigenschap”, aldus Elzinga over dit eerbetoon. Op de bijeenkomst werd hij toegesproken door onder meer Voermans en Solke Munneke, die hem opvolgde als hoogleraar Staatsrecht aan de RUG.
Dualisering gemeentebestuur
De Groningse staatsrechtgeleerde heeft een zeldzaam vruchtbare wetenschappelijke carrière achter de rug. Een van zijn belangrijkste verdiensten is waarschijnlijk de hervorming van de Gemeentewet die de door hem geleide staatscommissie Dualisme en Lokale Democratie teweegbracht.
Het belangrijkste advies uit het rapport van deze commissie-Elzinga was de dualisering van het gemeentebestuur: de formele scheiding van de gemeenteraad en het college van B&W. Deze ontvlechting werd in 2002 een feit, met als meest zichtbare gevolg dat wethouders sindsdien geen zitting meer hebben in de raad.
Columns
Elzinga is ook bekend van de talloze columns die hij heeft geschreven, liefst 38 jaar lang voor het tijdschrift Binnenlands Bestuur (tot 2020). Verder is hij een hartstochtelijk schaatser met drie Elfstedenkruisjes op zijn palmares. Elzinga blijft als emeritushoogleraar aan de Rijksuniversiteit verbonden en zal zijn deelname aan het publieke debat over staatsrechtelijke en maatschappelijke kwesties ongetwijfeld voortzetten.
