Hoe doen onze jongens het in Portugal?

Delen:

Nederland-Mehihihiiiiiiixiiicoooo

De eerste wedstrijd was tegen Mexico, een onbekende tegenstander. Meesterscout Piet de Visser is in ieder geval altijd wel enthousiast over Mexico als je het hem vraagt. “Dat ene kleine linksbuitentje, dat is een snel spelertje die je in de gaten moet houden.” En verder volgen de meesten wel ‘Narcos: Mexico’ op Netflix. Qua research zat het dus wel goed. We moesten dus opletten op snelle spelertjes die met het mes tussen de tanden, het spel heel goed kunnen verdelen via een goed georganiseerd distributie-netwerk over de flanken.

Het Estadio Municipio Lagao lag er goed bij! We kregen een kleedkamer toegewezen en onder begeleiding van joelende meegereisde Mexicaanse supporters, gingen we de catacomben in. Het Mexicaanse team had niets aan het toeval overgelaten om de tegenstander te intimideren: een Mexicaanse mariachi band op de tribune zweepte met La Bamba de supporters nog eens op en enkele spelers deed de warming-up met een Mexicaans worstel masker op. In Nacho Libre zag het er leuk uit, bij vol getatoeëerde Hector Morenos komt dat ietwat intimiderend over. Geen Oranje-supporters voor ons op de tribunes met bosjes wortels op hun hoofd die de wave inzetten.

De wedstrijd begon en het werd duidelijk dat de Mexicanen hier niet waren gekomen om van het weer te genieten. De druk zat er vol op en het tempo was moordend. We kwamen niet toe aan ons bekende tikkie-bijna takkie telt ook-spel en de Mexicanen kwamen er een aantal keren gevaarlijk uit. De kleine beweeglijke Mexicanen leken ongrijpbaar. Telkens wegdraaien van de tegenstander en met een steekpass iemand voor de goal zetten. En zodra wij een keer gevaarlijk konden worden, was er wel een kleine Andres Guardado die met een vliegende tackel de aanval onschadelijk maakte. Toch weten we de 1-0 te maken, doelpunt Dave Hillen. Nu consolideren. En dat gaat goed tot de laatste minuut. De Mexicanen krijgen een vrije trap randje 16. Waar iedereen een schot op goal verwacht, wordt de bal op een vrije Mexicaan ingespeeld die daardoor 1 op 1 komt te staan voor onze keeper. Hij weet echter op wonderbaarlijke wijze redding te brengen. Niet veel later fluit de scheidsrechter af: de eerste drie punten are in the bag! 

In de kleedkamer mag iedereen een hitje draaien. Ali zet zijn favoriete nummer Corazon van Maluma op. Vervolgens komen er twee Mexicaanse spelers de kleedkamer ingelopen. Zij kwamen op de muziek af en dachten dat dit hun kleedkamer was. Er worden wat handjes geschud en iedereen is weer vrienden met elkaar. Het is niet sport dat verbroedert, maar Corazon van Maluma.

Nederland-Turkije

De tweede wedstrijd was tegen Turkije. We moesten wel even wachten want naar goed gebruik kwam het Turkse team te laat. Voor hen was dit de eerste wedstrijd, dus nog topfit. We begonnen de wedstrijd sterk, met verzorgd positiespel, en de Turken lieten zich helemaal terugdringen op eigen helft. We kwamen er moeilijk doorheen maar via korte passes over de grond, kwamen we toch dreigend voor het doel. Kans na kans volgde. Samba voetbal in zijn puurste vorm, de Turken wisten niet waar ze het zoeken moesten en toonden dat ze meesters zijn in het ouderwetsch met twee benen gestrekt in komen. Meestal ga ik naar de Turkse slager voor mijn vlees, vandaag moesten we er tegen voetballen.

Een bal op de paal, een bal op de lat, een doelpunt kan niet uitblijven! Sterker nog, een doelpunt volgde direct daarna als de grensrechter even op had gelet. Die was echter te druk bezig knipoogjes te geven aan het meisje van de organisatie dat in zijn buurt stond. Een afstandsschot van Ahmad waar de Turkse keeper geen antwoord op had. Hij liet de bal los die vervolgens een meter achter de lijn stuiterde. De keeper speelde snel verder maar iedereen in de buurt met een Oranje shirt stak zijn handen de lucht in: dit was een doelpunt! We probeerden het nog “Ref! Where is de VAR??” Helaas geen “Pol, ik wil even dat je komt kijken”. Maar goed, een wijs man zei ooit “hoe betrouwbaar is die doellijntechnologie nu eigenlijk?” Doelpunt wordt niet toegekend en we gaan door. Op de tribune werd nog geroepen dat men hier de toekomstig kampioen aan het werk zag. Denk ik. Het was in het Portugees, maar ik weet zeker dat dat werd gezegd. Uiteindelijk valt de 1-0 dan toch! Een goede aanval over rechts met een goede voorzet van Anton Beneder, waarna Max Hazewinkel de bal binnen weet te tikken. Daarna speelden we helaas wat slordiger en lieten we de Turken meer in het spel komen. Dat resulteerde in een aantal hachelijke situaties voor onze goal en bijna vielen we in het Turkse counter-kromzwaard, maar onze keeper wist zijn goal schoon te houden. 

Op rechts bleef Amin als een soort mini-Mitchell Dijks rücksichtlos opstomen. Niet om een tegenstander heen, maar er dwars doorheen was het devies. Het spel ging redelijk op en neer, totdat Karsten Bruinsma aan de bal komt. Hij gaat 1 man voorbij, nog 1, nog 1..,…nou als je dan toch bezig bent, schiet m er dan ook maar meteen in. En hoe! Vanaf 20 meter knalt Karsten de bal met een streep in de winkelhaak: 2-0!  Hiermee was het Turkse verzet wel gebroken en konden we de wedstrijd rustig uitspelen. Wat volgde waren nog enkele momenten voor de Turken die elke mogelijkheid aangrepen om met veel theater naar de grond te gaan, op zoek naar een makkelijke vrije trap of pingel, om vervolgens met veel onbegrip naar de scheidsrechter te sprinten waarom hij deze niet gaf. Maar ook zonder VAR kon de Portugese scheidsrechter wel zien dat dit schwalbes waren. En op schwalbes, daar zitten de meeste Portugezen ook wel op. Dat wordt wat voor de wedstrijd vanmiddag tegen Portugal….

Een prima 2-0 overwinning dus, en nog steeds op schema voor de Wereldtitel!

Delen:

Het belangrijkste nieuws wekelijks in uw inbox?

Abonneer u op de Mr. nieuwsbrief: elke dinsdag rond de lunch een update van het nieuws van de afgelopen week, de laatste loopbaanwijzigingen en de recentste vacatures. Meld u direct aan en ontvang elke dinsdag de Mr. nieuwsbrief.

Scroll naar boven