Raad voor de rechtspraak-voorzitter Frits Bakker is niet ontevreden over de staat van zijn organisatie. Tijdens de Dag van de rechtspraak, vorige week donderdag in Rotterdam, vergeleek Bakker de Rechtspraak met een mooi vrijstaand huis, goed gefundeerd, dak is in goede staat, maar hier en daar is renovatie wel op zijn plaats en snel internet in de kamers zou ook mooi zijn.
Bakker maakte de vergelijking aan het eind van wat een dag wordt genoemd en wat in feite een middagje was, ingeleid door oud-minister Hans Wijers die zich beperkte tot een ware lofrede op de Nederlandse rechtspraak, met name gemeten aan internationale standaarden, een verhaal waarschijnlijk sterk gevoed en ondersteund door de raad voor de Rechtspraak zelf.
Vervolgens ontspon zich de zo langzamerhand bekende potpourri van workshops en discussies die voor elk wat wils biedt, maar niemand echt wijzer maakt. Veelzeggend was dat het hoogtepunt gevormd werd door de afsluitende conference van Vincent Bijlo die een ‘schrijnend’ relaas deed van de dag dat hij in aanraking kwam met justitie. Als 16-jarige illegale zendamateur moest hij ooit voor de kinderrechter verschijnen (“Zo flauw dat het geen echte rechter was”) die de aanklacht seponeerde en hem adviseerde om rechten te gaan studeren wegens Bijlo’s welbespraaktheid. Het leek hem geen goed idee. Ooit had hij een zitting van een blinde rechter bijgewoond en hoorde later dat de verdachte stiekem de zaal was uitgelopen tijdens het vonnis.
