Processen-verbaal van de politie geven maar een kwart van het daadwerkelijke politieverhoor weer. Dit blijkt uit een onderzoek van het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving (NSCR) en de Universiteit Leiden.
Rechters bekijken vaak alleen de processen-verbaal en nemen geen kennis van beeld- of geluidmateriaal van de verhoren. De processen-verbaal zijn daarom vaak van doorslaggevend belang. Het NSCR noemt dit zorgwekkend. Processen-verbaal laten bijvoorbeeld niet zien of er druk op de verdachte is uitgeoefend. Opnamen doen dat wél. Bij het gebruik van beelden van de verdachte blijkt zichtbaar gedrag wel vaker als schuldig te worden beoordeeld. Hier moet rekening mee worden gehouden, meent het NSCR. Rechters maken nu nog weinig gebruik van opnamen. Als er tijdens het verhoor iets is misgegaan, blijft dat dus soms onopgemerkt.
Voor het onderzoek zijn 55 verdachtenverhoren bij de politie geanalyseerd. Opnamen van verhoren zijn vergeleken met het proces-verbaal. Zo kon worden vastgesteld wat er werd weggelaten en of anders geformuleerd bij het opmaken van een proces-verbaal. Ook zijn interviews met rechercheurs, officieren van justitie, advocaten en rechters gehouden en is een experiment uitgevoerd om de invloed van het kennisnemen van beeld en geluid bij verdachtenverhoren vast te stellen
Meer informatie over het onderzoek vindt u hier.
Bron: www.nscr.nl
