De advocaat staat een cliënt bij in een geschil met de school van diens kinderen. De school zou onrechtmatig hebben gehandeld door te initiëren dat de zoon van de cliënt door specialisten werd onderzocht. Ook zou de school andere scholen negatief over de kinderen van de cliënt hebben geïnformeerd, waardoor die niet bereid waren hen als leerling aan te nemen. Namens zijn cliënt vordert de advocaat een vergoeding van maar liefst 485.000 euro aan materiële schade en van 2.500.000 euro aan immateriële schade.
Torenhoge kostenveroordeling
De rechtbank Noord-Nederland wijst de vordering af. De cliënt wordt als in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. Die bedragen in totaal € 16.517,-.
De zaak komt de deken in het arrondissement Noord-Nederland ter ore. Zij vindt de procedure getuigen van een gebrek aan deskundigheid en onafhankelijkheid: het ging om een volstrekt kansloze procedure, die in het geheel niet had mogen worden gevoerd. De cliënt had het risico van de torenhoge kostenveroordeling niet hoeven lopen als met deskundigheid was gehandeld en een andere juridische insteek was gekozen in de procedure.
Gesprek
De deken nodigt de advocaat uit voor een gesprek. In een mail die ze na afloop van het gesprek aan de advocaat stuurt, staat onder meer: “U heeft in ons gesprek aangegeven dat u mijn kritiek heel goed begreep, dat u er al slecht van sliep en dat u de oren te veel naar uw cliënt heeft laten hangen.”
De deken is vervolgens gaan zoeken op rechtspraak.nl en is daar een aantal uitspraken tegengekomen waarbij de advocaat betrokken was en die haar op het eerste gezicht –“ de wenkbrauwen deden fronsen”. Ze wil graag de dossiers van deze zaken hebben, maar de advocaat komt niet over de brug. Pas vele mails later en na dreiging met een dwangsom stuurt hij de stukken.
Geen weerstand
Uiteindelijk dient de deken een dekenbezwaar in. De Raad van Discipline oordeelt dat bezwaar gegrond: de handelswijze van de advocaat is ernstig laakbaar. “Verweerder heeft naar eigen zeggen geen weerstand kunnen bieden aan de druk van zijn cliënt. Dat wordt te allen tijde van een advocaat verwacht.”
Coach
De raad vindt dat de advocaat tijdens de zitting “geen begin van inzicht heeft getoond in het laakbare van zijn handelen. Volgens verweerder ligt alles wat hem is overkomen aan zijn dwingende cliënt en aan de deken, die hem niet heeft geholpen met die lastige cliënt en zich daarna tegen hem heeft gekeerd.”
De raad legt de advocaat een schorsing voor de duur van vier weken op, waarvan twee weken voorwaardelijk. En gelet op de toonzetting van zijn e-mails aan de deken en zijn weinig respectvolle houding jegens haar, geeft de raad de advocaat in overweging om een coach in te schakelen. Hij zal immers “in de toekomst, zoals iedere advocaat, altijd met een toezichthoudende en controlerende deken te maken hebben.”
