Stijn Franken (1967) heeft zich in zijn werkzame leven altijd met het strafrecht beziggehouden. Nadat hij in 1993 in Tilburg op het proefschrift ‘Voeging ad informandum in strafzaken’ was gepromoveerd, begon hij als advocaat bij het strafrechtkantoor Sjöcrona Van Stigt De Roos & Pen. Franken heeft daarna bij verschillende kantoren gewerkt; tegenwoordig is hij verbonden aan Spijker Strafrechtadvocaten in Arnhem. Sinds 2002 is hij hoogleraar straf(proces)recht aan de Universiteit Utrecht.
Verharding strafrechtklimaat
Franken verwierf bekendheid als advocaat van Volkert van der G., Lucia de Berk en Willem Holleeder, maar in de media liet hij zich zelden zien. Nu vertelt hij in Laatste man, aan de hand van enkele spraakmakende zaken, over zijn ervaringen als strafrechtadvocaat. Via de processen tegen Charles Z. en Kobus L. in de jaren negentig en de gerechtelijke dwalingen uit het begin van deze eeuw, komt Franken te spreken over de verharding van het strafrechtklimaat, de toename van het aantal levenslang gestraften en het gevaar dat ontstaat als mensen het vertrouwen in het strafproces verliezen.
Gedachtengoed bewaren
In het boek gaat het niet alleen over strafrechtelijke aangelegenheden. Het gaat ook over sterfelijkheid; Franken kreeg een paar jaar geleden te horen dat hij ernstig ziek is. Om iets van zijn gedachtengoed te bewaren voor komende generaties én voor zijn kinderen, heeft hij samen met oud-journaliste en schrijfster Miek Smilde zijn verhaal op papier gezet.
Smilde schreef jarenlang voor Mr. en heeft Franken in die tijd diverse malen benaderd voor een interview, hij stond hoog op het ‘verlanglijstje’ van de redactie. Maar het antwoord was steevast nee. Nu heeft Smilde voor het nieuwe nummer van Mr., dat komende week verschijnt, een artikel geschreven over de wordingsgeschiedenis van Laatste man. Morgen is haar verhaal al op Mr. Online te lezen.
Stijn Franken, Laatste man. Over schuld, straf en sterfelijkheid, Uitgeverij LUX
