“Zo waarlijk helpe mij God almachtig”. Na het uitspreken van deze woorden krijg ik de warme felicitaties en ferme handdruk van een vriendelijke ambtenaar van de gemeente Eindhoven. Hij zegt “Gefeliciteerd, landgenoot,” en ik antwoord: “Dank u wel”. Vanaf nu ben ik een Nederlands staatsburger, wat betekent dat ik voluit kan genieten van alle rechten en plichten die verbonden zijn aan deze status. Als politiek dier heb ik nu eindelijk passief en actief kiesrecht. Als er zoiets bestaat als de Nederlandse droom, dan ben ik aardig op weg om die droom te realiseren. Ik loop het stadskantoor uit en ga op een bankje zitten. Met het Koninklijk besluit in mijn hand denk ik na over welke deuren vanaf nu voor mij open zullen gaan.
Na het afronden van de hbo-studie Rechten ben ik gaan werken bij Vluchtelingen in de Knel (VidK), een organisatie die uitgeprocedeerde asielzoekers helpt met opvang, juridische procedures, het verkrijgen van medische zorg en terugkeer. Ik wil mij inzetten voor deze mensen omdat ik jaren geleden zelf tot deze doelgroep behoorde. Aangezien het Europees recht steeds meer in opkomst is, begon ik naast mijn werk bij VidK aan de studie European Law in Immigration and Asylum van het Odysseus Network aan de Université Libre de Bruxelles (ULB). Hoe geweldig en verdiepend deze studie ook is, hiermee kan ik geen advocaat worden. Daarvoor moet ik een Nederlandse master afronden. Afgelopen september ben ik daarom met steun van het UAF gestart aan de master Nederlands Recht aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Vanaf het moment dat ik me besefte dat rechtvaardigheid niet vanzelfsprekend is, maar iets is waar je voor moet vechten, heb ik altijd Rechten willen studeren. Recht is voor mij een instrument om je gelijk te halen, om zo het leven van mensen te verbeteren. Het is geen wiskunde. De uitkomst is niet afhankelijk van de som, maar vooral van je inzet. In de Democratische Republiek Congo, waar ik geboren ben, is dat anders. Dit land is op papier een democratische rechtsstaat, maar de facto niet. Er is daar geen machtsverdeling en overheidsoptreden is daar niet gebonden aan voorafgaande en algemene regels. Van de mogelijkheden in Nederland wil ik optimaal gebruik maken, juist omdat ik weet dat die niet vanzelfsprekend zijn. Met mijn talent wil ik zoveel mogelijk mensen helpen. Ik zie mezelf later in de advocatuur of de politiek het leven van individuen en groepen verbeteren. Ik heb een lange weg te gaan en daarom pak ik alles aan wat mij dichter bij het realiseren van die droom zal brengen.
Het leven is net als bergbeklimmen. Tijdens het klimmen is de bergtop soms zo ver weg dat hij nauwelijks te zien is. Toch weet ik diep van binnen dat ik de top zal bereiken met de juiste hulpmiddelen, voetstappen en steun. Mijn hulpmiddelen zijn mijn sterke wil, vastberadenheid en motivatie om mijn dromen te verwezenlijken. Mijn steun was het UAF, die mij op cruciale momenten bemoediging, warmte en een houvast heeft geboden. Nu ik aardig onderweg ben mijn dromen mogelijk te maken, wil ik anderen helpen om hun dromen te realiseren.
Mpanzu Bamenga
(Vluchtte vanuit Congo en kwam in 1994 naar Nederland)