In deze zaak treedt een advocaat op als executeur-afwikkelingsbewindvoerder van een nalatenschap. De nalatenschap omvat onder andere een woning. De erflater laat twee kinderen achter als erfgenaam.
Kluswoning
De woning wordt getaxeerd op € 200.000, maar toch gaat deze voor € 235.000 de markt op. Er komen drie biedingen die hoger zijn dan de vraagprijs. Maar het huis wordt verkocht aan een vierde partij, een stel, voor € 240.000. Dit stel, met een kind op komst, komt met een bieding als de andere drie biedingen al binnen zijn. De advocaat vertelt de erfgenamen niet wie de koper is, zij beroept zich op de AVG. Wel laat zij op kosten van de nalatenschap het asbest uit de woning verwijderen voor € 5.000. Voor haar werkzaamheden declareert de advocaat 375 uur, een bedrag van € 82.500. Later blijkt dat de woning is verkocht aan de dochter (en tevens secretaresse) van de advocaat.
Excessief declareren
De erfgenamen klagen over excessief declareren en over het feit dat de advocaat niet integer heeft gehandeld door de woning aan haar dochter te verkopen voor een lager bedrag dan andere biedingen, door het asbest ten koste van de nalatenschap te laten verwijderen en dit alles voor de erfgenamen te verhullen. De klacht over excessief declareren verklaart de Raad niet-ontvankelijk omdat de nalatenschap nog niet geheel is afgewikkeld. Pas als dat het geval is stuurt de advocaat haar definitieve declaratie, en die zal – na deze klacht – lager uitvallen, belooft zij.
Inschattingsfout
De advocaat stelt dat zij de verkoop van de woning heeft overgelaten aan de makelaar en zich daarmee niet heeft bemoeid. Ze kenden namen van de bieders niet en er was geen sprake van belangenverstrengeling. Als zij de nalatenschap had willen benadelen, zou zij de woning al direct voor € 200.000 hebben verkocht. Wel stelt ze een grote inschattingsfout te hebben gemaakt. De erflater wilde dat de woning aan een jong gezin werd verkocht, en niet aan een belegger (dat was een van de hogere biedingen). Pas bij de koopovereenkomst kwam zij erachter dat het om haar dochter ging. Zij had dit toen met de erfgenamen moeten bespreken, maar heeft dit niet gedaan. Zij had het idee dat ze in de ogen van de erfgenamen toch al alles verkeerd deed en wilde dit aspect niet te berde brengen. De advocaat biedt aan het verschil in de prijs tussen het hoogste aanvaardbare bod en het bod van haar dochter te compenseren aan de erfgenamen.
Volstrekt ongeloofwaardig
De Raad stelt dat ook wanneer een advocaat optreedt in een andere hoedanigheid dan die van advocaat, het advocatentuchtrecht blijft gelden. De Raad vindt de verklaring van de advocaat dat zij niet wist dat het om haar eigen dochter ging – die op dat moment nog bij de advocaat thuis woonde en bij de advocaat werkzaam was – volstrekt ongeloofwaardig. Dit is niet integer en niet transparant handelen, zeker nadat zij heeft geprobeerd te verhullen dat haar dochter de koper was. De erflaters kregen de koopakte alleen in geanonimiseerde vorm, de advocaat beriep zich ten onrechte op de AVG. De erfgenamen ontdekten via het Kadaster dat de koper de secretaresse was van de advocaat. Toen de advocaat daarmee werd geconfronteerd, heeft zij niet erkend dat het tevens om haar dochter ging. Zij heeft er weloverwogen voor gekozen om dit voor zich te houden. Het verwijderen van het asbest had ook niet gemogen op kosten van de nalatenschap, de koper had dit niet bedongen. De advocaat had daarmee niet de belangen van de nalatenschap voor ogen maar die van haar dochter.
Zeer onbetamelijk
Dat zij aanbiedt om € 10.122 te zullen vergoeden aan de erfgenamen, doet niet af aan het feit dat de advocaat zeer onbetamelijk heeft gehandeld. Zij heeft, aldus de Raad, volstrekt in strijd met de kernwaarde integriteit gehandeld. Het vertrouwen in de advocatuur is door de advocaat ernstig beschadigd en de Raad rekent dit de advocaat zwaar aan. Zij wordt voor zes weken geschorst (waarvan twee weken voorwaardelijk).
Absurd oordeel
Dit had een schrapping van het tableau behoren te zijn!, reageert advocaat William Schonewille (BarentsKrans) op LinkedIn. “Ernstiger dan dit wordt het niet.” Ook voor advocaat Paul Nonnekes is dit oordeel ‘een raadsel’. Reinout van der Heijden (hoofdredacteur van de Geldgids) spreekt van ‘een absurd oordeel’.
Lees hier de uitspraak van de Raad van Discipline in Den Haag.
