Tot 1947 kende Nederland alleen mannelijke rechters. Hoewel de wet vrouwelijke rechters niet verbood, heerste er bij veel mensen nog het idee dat rechters uitsluitend mannen konden zijn. Rechter was je voor het leven en vrouwelijke ambtenaren moesten hun werk nog neerleggen als zij trouwden. Daarnaast zouden vrouwen te emotioneel zijn om als rechter te oordelen. Het was dus baanbrekend dat Johanna Hudig in 1947 als eerste vrouwelijke rechter werd benoemd. De Universiteit Utrecht eert haar oud-student door een universiteitspand naar haar te vernoemen.
Lees meer hierover.