Volgens de Engelse Wikipedia is het woord afkomstig uit het Grieks προφήτης (profétés) wat weer een hele sterke relatie met “to advocate” heeft. En dat kun je weer vertalen als de inspanning die verricht wordt om invloed uit te oefenen op beslissingen. Toepasselijk?
Onlangs was ik te gast bij Pleit 2013, een jaarlijks congres over ICT in de advocatuur. Daar trad een van de bekendste “profeten” uit ons vakgebied op. Je hebt z’n naam vast wel eens gehoord: Richard Susskind. Uiterst vakkundig leverde hij zijn speech af, de gemiddelde bezoekende advocaat en kantoor-automatiseerder in vertwijfeling achterlatend.
Al jaren preekt Susskind het einde van juridische dienstverlening “as we know it”. Het komt allemaal door de technologie. Die zal het juridisch landschap ingrijpend doen veranderen.
Inmiddels is hij behoorlijk gematigd in zijn verhaal. Iemand anders signaleerde dat volgens mij ook al. Ging zijn voorlaatste boek nog over “The end of…, inmiddels hebben we het over “Tomorrows Lawyers”. Er is dus weer hoop. We hebben toch een toekomst en U raakt niet meer allemaal uw broodwinning kwijt. Wel gaat er volgens Susskind veel veranderen.
Of dat gaat in het tempo wat Susskind voorspelt dat weet ik zo net nog niet, maar wat hij de laatste tijd aan ontwikkelingen schetst lijkt me vrij logisch. Daar komt bij dat als we allemaal geloven en willen dat hij gelijk heeft zijn “prophecy” self fullfilling wordt.
Susskind breekt onder andere een lans voor de opkomst van nieuwe functies in het juridisch domein. Een daarvan die zeker “tractie” (hoort u dat woord ook steeds vaker?) krijgt, is Legal Project Management. Dat wordt nu al zo gehyped als nieuwe discipline dat het wel van de grond moet komen.
Wel een beetje raar natuurlijk. Alsof we onze juridische projecten nu pas gaan managen. Ik mag toch hopen van niet. En eerlijk gezegd geloof ik dat het al jaren gebeurt in de transactiepraktijk van de grote kantoren. We noemen het niet zo, maar elke grote deal wordt in feite toch als een project gemanaged?
Nu trekken we het verder. We gaan project management skills ook gebruiken voor juridisch werk in een andere setting. We hebben het een eigen naam geven, maar is het wel zo nieuw? Het is toch gewoon de toepassing van “good old fashioned” projectmanagement op juridisch werk? Of je nou PMBOK, MPM, Prince2, TGPM of het moderne Agile, gebruikt als basis, waarom moet het zodra het over juridisch werk gaat ineens een eigen label krijgen?
(Kijk voor meer info over projectmanagement eens op de kennisbank van Twynstra Gudde. TG is in Nederland van oudsher toch wel HET kennisbolwerk op dit terrein)
Zelf werkte ik een blauwe maandag als “legal management consultant” bij TG in 2005. Ook toen hadden we het al over Legal Project Management. Na rijp beraad focusten we ons toen op het managen van de legal aspecten van grote projecten en minder op het managen van het juridische werk zelf. Klanten bleken namelijk helemaal niet geïnteresseerd in dat laatste. En ik snap dat. Wat interesseert het een klant hoe wij ons werk managen? Precies. Niets, tenzij het mis gaat.
Het leek ons eigenlijk geen aparte discipline. En ik zie niet 1 2 3 waarom dat inmiddels veranderd zou zijn. Het managen van juridisch werk is iets interns van de dienstverlener. Zeker doen natuurlijk, maar niet je klant mee lastig vallen. Je hebt toch ook niet zo iets als Legal Finance management of Legal HR management of Legal ICT management…
De opkomst van de huidige hype is waarschijnlijk te danken aan veranderende marktomstandigheden. Het is de tucht van de markt die juridische dienstverleners noodzaakt om veel bewuster te gaan sturen op wat er nu eigenlijk plaats vindt in de “duivelsdriehoek” waarin zij juridisch werk doen. Klanten zijn veeleisender. Ze willen “more for less” en verlangen een optimale balans tussen tijd-geld-kwaliteit, de klassieke aspecten waarop projectmanagement zich richt. Krijg je dat als dienstverlener niet op orde, dan raak je je klanten kwijt (want die betalen te veel c.q. de kwaliteit is ondermaats), of je kunt je tent sluiten (want ze betalen te weinig)
De legal project management hype drijft over denk ik. Dat gebeurt als de huidige professionaliseringsslag op advocatenkantoren en juridische afdelingen zich heeft voltrokken. Als iedereen zich heeft gerealiseerd dat het in alle andere disciplines allang normaal is dat je zorgt dat je werk op tijd, met de juiste mate van kwaliteit (dus ook niet te veel!) en tegen de juiste kosten (met een redelijke winstmarge maar niet meer) afgeleverd wordt.
Het heeft me altijd al verbaasd dat niet iedereen die leiding geeft aan juridisch werk, geacht wordt te sturen op tijd, kwaliteit, geld (en scope). Kan me niet voorstellen dat we die verantwoordelijkheid in de toekomst leggen bij afzonderlijke legal project managers. Mij lijkt het gewoon onderdeel van de verantwoordelijkheid van degene die de leiding heeft. En door het gebruik van de juiste technologie zal het ook niet moeilijk of tijdrovend zijn daar invulling aan te geven.
Is de professionalisering eenmaal zo ver, dan kunnen we ons weer naar buiten richten. Dan kunnen we onze klanten gaan ondersteunen door de juridische aspecten van hun grote projecten te managen. Met een integrale benadering in plaats van losse adviezen op deelgebieden. Daar ligt de uitdaging, dan zijn we pas echt toegevoegde waarde aan het leveren.
Ik heb nog wel een model liggen voor je 😉
