De verdachte kan in zo’n geval, op grond van artikel 530 lid 2 Wetboek van Strafvordering, een schadevergoeding van de Staat eisen, evenals vergoeding van de kosten van de raadsman. In deze zaak eiste de advocaat van de verdachte namens zijn cliënt 1725,21 euro.
De advocaat voerde onder meer aan dat de verdachte echt een advocaat moest hebben met de dezelfde culturele (Turkse) achtergrond. Als het feit bewezen zou worden verklaard, zou de eer van het slachtoffer geschonden zijn, waarna de familie van het slachtoffer haar toevlucht zou hebben genomen tot eerwraak. “In zo’n geval is deskundigheid en ervaring vereist,” voerde de advocaat aan. Hij heeft ruim twaalf jaar ervaring in het strafrecht en dezelfde culturele achtergrond als verzoeker.
De raadsman betoogde dat hij snel en efficiënt heeft gewerkt, en zelfs meer uren heeft gewerkt dan hij heeft gedeclareerd. Daarom kan de declaratie niet bovenmatig worden genoemd, vindt de advocaat. Hij noemt het uurtarief van 300 euro niet ongewoon voor strafrechtadvocaten met meer dan een decennium aan ervaring binnen het strafrecht. “Uit de jurisprudentie komt naar voren dat zelfs uurtarieven van 665 euro zijn toegewezen.”
Het Openbaar Ministerie noemde de zaak niet gecompliceerd en vond een uurtarief van 225 euro redelijk.
Maar de rechtbank noemt het uurtarief van 300 euro ‘niet onredelijk hoog, gelet op de aard van het feit en de culturele achtergrond en de ervaring van de raadsman’. De vordering werd toegewezen.
