In een aangetekende brief (28 augustus) refereren de advocaten van het Rotterdamse kantoor aan Grapperhaus’ huwelijksfeest – waar de 1,5 meter-norm door de gasten niet in acht werd genomen. Dat heeft kwaad bloed gezet bij enkele cliënten van dit kantoor, waaronder de ‘Schiedamse taartjeseters’, vier mensen die in de lockdown in een park een taartje aten en alle vier werden beboet.
Nu ook de minister de coronaregels kennelijk heeft geschonden, wil het kantoor een tegengeluid laten horen en voert meerdere juridische redenen aan waarom de coronaboetes van tafel moeten.
Noodverordening
Zo betwist Frank van Ardenne, die de brief heeft ondertekend, van het kantoor het juridisch fundament waarop de boetes zijn gebaseerd. Met alleen noodverordeningen mogen geen inbreuken worden gemaakt op grondwettelijke vrijheden. Ook omdat de noodverordeningen al (te) lang duren, moet hieraan verbindende kracht worden ontzegd, aldus Van Ardenne in zijn brief.
Legaliteitsbeginsel
Ook hekelt hij de onduidelijke normstelling. Wat is exact verboden? Wat is een samenkomst, wat is groepsvorming? Nu de normen vaag zijn, is het onmogelijk voor burgers om zich daarnaar te gedragen. Daardoor raken de boetes het legaliteitsbeginsel dat stelt dat verboden gedragingen, met het oog op rechtszekerheid, zo nauwkeurig mogelijk worden omschreven.
Willekeur
Verder raakt strafvervolging het verbod op willekeur. Wat in de ene veiligheidsregio oogluikend wordt toegestaan, wordt in een andere direct beboet. Terwijl óók de regel is: eerst waarschuwen. De taartjeseters kregen geen waarschuwing, ze werden direct op de bon geslingerd. Vergelijk dat met de grote demonstratie in Amsterdam (geen strafvervolging) of het huwelijksfeest van de minister. “Dan is de keuze om in de gevallen van cliënten wel tot strafvervolging over te (blijven) gaan niet uit te leggen en niet te rechtvaardigen, en raakt deze keuze aan het verbod op willekeur en het opportuniteitsbeginsel”, aldus Van Ardenne.
Aanwijzing geven
Om deze redenen roept Van Ardenne de minister op gebruik te maken van een bijzondere bevoegdheid die hij heeft op basis van de Wet op de rechterlijke organisatie (art. 127): hij kan aanwijzingen geven betreffende de uitoefening van de taken en bevoegdheden van het Openbaar Ministerie. Zoals: het OM bevelen over te gaan tot vervolging (bijvoorbeeld van hemzelf) of vervolging achterwege te laten (van andere Nederlanders). De minister mag overigens alleen in ‘zeer uitzonderlijke gevallen’ aanwijzingen geven, maar cliënten van Van Ardenne & Crince le Roy vinden dat hier nu sprake van is. Zij willen graag een generaal pardon voor iedereen die al is beboet en het seponeren van alle zaken.
