e-Court heeft vorig jaar mogelijk enkele honderdduizenden euro’s moeten vergoeden aan procespartijen. Dit als gevolg van de uitspraak van de kantonrechter die een streep zette door de bijna 2000 door e-Court gedane uitspraken. “Innoveren in het juridische domein is moeilijker dan gedacht. Achteraf gezien zou ik het dan ook anders hebben aangepakt.” Aldus Henriëtte Nakad, directeur van scheidsgerecht e-Court.
De kantonrechter bepaalde vorig jaar dat e-Court niet bevoegd was om zaken te behandelen. De bedrijven die zich wendden tot e-Court hadden namelijk eerst in hun algemene voorwaarden een clausule moeten opnemen waarin ze verwijzen naar deze vorm van arbitrage. Zolang dat niet is gedaan, is de kantonrechter bevoegd.
De partijen die destijds geconfronteerd werden met een niet afdwingbaar vonnis van e-Court, krijgen de aan e-Court betaalde arbitrage fee vergoed. Of die terugbetaling spontaan of alleen op verzoek is geschied, wordt niet duidelijk. Verder dan: “Daar zijn allerlei goede afspraken over gemaakt”, wil Nakad niet gaan. “Als je dienstverlening niet waarmaakt dan moet je daar de verantwoordelijkheid voor nemen en de kosten daarvan dragen”, aldus Nakad die verder niet wil ingaan op de inhoud van die afspraken. Ook over de hoogte van het totale vergoedingsbedrag laat zij niets los. “Dat verlies is genomen en dat hoofdstuk is gesloten.” Uitgaande van een gemiddeld bedrag aan arbitrage fee van 160 euro en de 2000 afgesloten zaken, zou het kunnen gaan om een bedrag van zo’n 320.000 euro.
Gas terug
e-Court zal de eerste helft van dit jaar gas terugnemen. Bedrijven zullen immers eerst hun algemene voorwaarden moeten aanpassen. Als zij vervolgens een geschil aan e-Court voorleggen zal dit instituut dit op haar beurt weer voorleggen aan de overheidsrechter om te checken of het wijzigen van de voorwaarden inderdaad voldoende basis is om te procederen bij e-Court. “Pas als de rechter zich hierover positief heeft uitgesproken, gaan we weer een groter aantal zaken behandelen. We willen vanaf nu op een beheerste manier groeien.”
Nakad vervolgt: “Het was misschien verstandiger geweest om te wachten met het doen van vonnissen totdat echt zekerheid was over de precieze formele vereisten. Daar moet ik eerlijk in zijn. Maar we zijn bezig met innovatie, dan kom je wel eens voor verrassingen te staan. Veranderingen gaan niet zonder slag of stoot. Maar als ik zie dat de overheid het concept van e-Court lijkt te volgen dan zijn we echt op de goede weg.”
Paradepaardje
Nakad doelt hiermee op het voornemen, begin deze maand door de Raad voor de rechtspraak bekendgemaakt, ook te zullen starten met een digitale gerechtelijke procedure. In 2013 moet het mogelijk zijn om bij de rechtbanken Rotterdam en Den Bosch zaken voor te leggen aan de zogeheten ‘e-kantonrechter’. Nakad ziet dit absoluut niet als bedreiging voor haar initiatief, maar juist als onderstreping van de ontwikkeling die e-Court heeft in gang heeft gezet. Volgens een woordvoerder van de Raad voor de rechtspraak is de komst van de e-kantonrechter ook zeker geen poging om e-Court uit de markt te drukken.
Ronald van den Hoogen, programmamanager Innovatie Rechtsbestel bij het ministerie van Veiligheid en Justitie, noemde via twitter de e-kantonrechter ‘het paradepaardje van de innovatieagenda’. “Dan denk ik natuurlijk stiekem: dat is wel een schouderklopje, want ik ben ermee begonnen. Het wordt dus nu volledig geaccepteerd en zelfs overgenomen door de overheid. Het is bijzonder om de toekomst van de rechtspraak mede vorm te geven”, aldus Nakad. e-Court lijkt dus steeds meer te kunnen rekenen op steun vanuit de overheid.
Ondanks de tegenslagen gaat e-Court gestaag door. Zo maakt e-Court vandaag nog bekend twee oud-rechters tot arbiter te hebben benoemd. Henk Klein Breteler (oud vicepresident van het Gerechtshof Den Haag) zal zich buigen over zaken in arbitraal hoger beroep. Ook Ruud van Hӧvell tot Westerflier (oud vicepresident van de rechtbank Maastricht) zal zich gaan bezighouden met zaken in arbitraal hoger beroep. Hij noemt e-Court de meest ingrijpende en logische ontwikkeling in de rechtspraak van de afgelopen 50 jaar.
