De ongebruikelijke stap van Bekkers om met zijn dekencommentaar te stoppen, maar nog meer zijn forse toelichting daarop komt niet helemaal onverwachts. Bekkers had tussen de regels door al eerder laten blijken niet geheel gelukkig te zijn over de relatie tussen Orde en Blad. Opvallend is echter wel de timing van Het Gebaar. Waarom niet gewoon een paar maandjes verder geploeterd en deze hete aardappel komend voorjaar aan opvolger Loorbach doorgegeven? Blijkbaar is er iets geknapt bij Bekkers, die wel eens wat impulsief uit de hoek kan komen. Blijkbaar was de maat vol en is er een druppel geweest etc. etc.
Daarom enige duiding: Al een tijdje is er binnen de Advocatenorde een meningenstrijd gaande over rol en positie van het Advocatenblad binnen de Orde. Het Advocatenblad noemt zich zelfstandig en onafhankelijk. Een mooi uitgangspunt, zo vinden velen, maar niet te rijmen met de wens van de Orde meer aandacht en ruimte te krijgen voor de eigen ideeën en opvattingen. Allemaal leuk en aardig dat journalistje spelen door de redactie van het Advocatenblad, maar het moet niet zover doorschieten dat de Orde als het ware op de knieën moet bij de redactie om aandacht te krijgen voor thema’s die diezelfde Orde van belang vindt, maar waar te weinig belangstelling voor bestaat bij de redactie. Ook de Pietje Bell-achtige taal richting Orde-establishment die sommige Advocatenbladcolumnisten uitslaan, valt niet bij iedereen binnen de Orde even goed.
SDU, per 1 januari de nieuwe uitgever van het Advocatenblad, zit nu al met gebakken peren. Zowel in 2008 als in 2007 wijdde ik een stukje aan de ‘spagaat’ waarin het Advocatenblad zich bevindt. Blijkbaar begint deze veenbrand nu aan de oppervlakte te komen. Er moet iets gebeuren aan/met het Advocatenblad. Volgens de algemeen deken leest vrijwel niemand het en de exploitatie laat te wensen over. En er is ook nog interne verdeeldheid. Aan de ene kant een redactie die zich met hand en tand zal verdedigen tegen aantasting van de verworvenheden en aan de andere kant een Orde die de verworvenheden wil inperken. Maar de klok terugdraaien is per definitie een publicitair riskante bezigheid. Een leuk klusje dus voor de nieuwe deken Jan Loorbach. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Eerdere blogs van Michiel van Kleef:
