Afgelopen maand barstte de juridische strijd rond het baksel los. De Utrechtse bakker die de crompouce als eerste op de markt zou hebben gebracht en de merknaam en het product registreerde, heeft een advocaat ingeschakeld. Ze eist geld van naäpers − de crompoucen zijn een rage en bij tal van bakkers te koop. Ook bij Albert Heijn en Jumbo liggen ze in de schappen. Inmiddels heeft in ieder geval één bakkerijketen een licentieovereenkomst met de Utrechtse bakker gesloten.
Masterstudenten
Het gedoe rondom het product is niet alleen voer voor juristen, maar ook voor aankomend juristen. Eigenlijk zou het laatste college van het mastervak Merken- en handelsnaamrecht afgelopen week aan de Universiteit Leiden worden besteed aan tentamenvoorbereiding, maar uiteindelijk ging het grotendeels over de crompouce.
Naar aanleiding van de media-aandacht zwengelde een student in de appgroep die bij het vak hoort het onderwerp aan. Het leverde tal van vragen op. Willem Leppink, een van de docenten (en tevens IE-advocaat bij Ploum): “Ze wilden graag weten hoe het nou precies zit met de crompouce. ‘Neem er maar een paar mee’ hebben we op een gegeven moment gezegd, dan bespreken we het tijdens college.”
Tikkie
Zo gezegd, zo gedaan. Een student nam een doos onder licentie geproduceerde crompoucen mee (en mocht een tikkie naar de docenten sturen). Tijdens het college werden de juridische aspecten uit en te na besproken. Leppink: “Is het woord Crompouce een geldig merk voor dit product? Of wordt het al zoveel door Jan en alleman gebruikt dat het een soortnaam is? Kan de bedenker zich beroepen op bescherming tegen slaafse nabootsing? Of is dit gewoon hoe je het moet maken als je een croissant als een tompouce wilt laten smaken? Hoe zit het met modelrechtelijke bescherming? Al dat soort zaken kwam tijdens het college aan de orde. Het mooie is dat in de crompouce allerlei onderwerpen samenkomen die we tijdens het geven van dit vak hebben behandeld.”
Klein stukje per persoon
De studenten waren volgens Leppink enthousiast over het superactuele college. “Het is leuk om aan de hand van zo’n casus inzichtelijk te maken wat er allemaal kan spelen op IE-gebied.” En dat er wat te eten was viel ook in de smaak. Al was het niet veel: tien crompoucen voor veertig man leverde per persoon maar een klein stukje op. Leppink: “Maar dat was wel weer genoeg, die dingen zijn behoorlijk zoet.”
