Overstap van de week is Damiën Berkhout. Berkhout is als partner dispute resolution begonnen bij Buren. Hij is specialist op het gebied van corporate litigation en internationale geschillen. Berkhout is afkomstig van Stibbe en was eerder ook werkzaam bij Paul, Weis, Rifkind, Wharton & Garrison LLP.
Waarom deze overstap?
Buren is een ambitieus, ondernemend kantoor met een sterke internationale praktijk. Zij waren op zoek naar iemand om hun litigationpraktijk te versterken en uit te bouwen. Ik kwam met Buren in contact en ik geloof in de toekomstvisie van het kantoor. Ik krijg ook de vrijheid om die visie te helpen verwezenlijken. Het is een lange manier om te zeggen dat dit een mooie kans voor mij was.
Stibbe was er ruim 10 jaar geleden als de kippen bij om u aan te nemen. Was het moeilijk deze beslissing te nemen?
Ik heb een ronduit prachtige tijd gehad bij Stibbe. Ik realiseer mij ook dat ik het nodige aan Stibbe heb te danken. Daar heb ik mijn expertise opgebouwd. Ik ben in het bijzonder Jaap van Slooten en Fons Leijten dankbaar. Zij hebben mij helpen vormen tot de advocaat die ik ben geworden. Het was dus lastig afscheid te nemen, juist omdat ik goed op mijn stek zat en ik van nature loyaal ben. Maar zoals gezegd was dit een mooie kans voor mij. Die heb ik gegrepen.
Wat maakt litigation zo interessant?
Zal ik het cliché geven dat het zo verdraaid veelzijdig is? Je moet kunnen knuffelen en knijpen. Bovendien ook weten wanneer je het een of het ander moet doen. Je moet spreken, schrijven en onderhandelen. En hoewel het gereedschap in de zaken goeddeels gelijk is, wijzigt het materiaal waarmee je werkt. Ik blijf het bijzonder leuk vinden dat je als procesadvocaat de ene keer moet weten hoe een collateralized debt obligation in elkaar zit en de volgende keer hoe een ammonia-transport werkt, omdat de zaak nu eenmaal vereist dat je deze feiten begrijpt en kunt toepassen in een juridische vertaling. Meer specifiek is interessant aan corporate litigation dat er vaak meerdere rechtsgebieden aan de orde komen. Vaak zitten de conflicten op grensvlakken van het recht en heb je te maken met niet alleen boek 2 BW, maar ook met internationaal privaatrecht, bijzondere overeenkomsten enzovoorts. Het cliché is er niet voor niets, zoals weer een ander cliché gaat.
Welke zaak is u tot nu toe het meeste bijgebleven?
Ik probeer van alle zaken iets mee te nemen. Je moet het verleden niet amputeren, dat zijn de benen waarop je in de toekomst moet lopen. Het recente geschil tussen AkzoNobel en Elliott staat mij nog erg scherp voor de geest. Dat is ook omdat dit een van de laatste zaken was die ik bij Stibbe deed.
Is er een zaak die u nog niet tegen bent gekomen maar bij Buren wel hoopt te mogen doen?
Ik verwacht niet per se een ander soort zaak tegen te komen. Ik blijf een procesadvocaat en blijf mij focussen op corporate litigation en internationale procedures, iets dat goed past bij Buren. Wat mogelijk wel zal wijzigen, dat is de identiteit van de partij die ik bijsta. Bij Stibbe stond ik vrijwel uitsluitend verwerende partijen bij. Ik zal in de toekomst ook eisers kunnen bijstaan en verder is er bij Buren meer ruimte om individuele bestuurders en commissarissen bij te staan. Al zal ik voornamelijk voor vennootschappen blijven optreden.
Wat was u geworden als u niet de advocatuur ingestapt was?
Ik was in mijn studietijd gebiologeerd door biologie. Ik had een abstract idee om te willen promoveren over een onderwerp dat op het grensvlak van biologie en recht lag. Misschien dat ik dus in de academische wereld terecht was gekomen. Altijd lastig te zeggen wat de niet afgelegde weg is geweest.
