Rechters hebben er vaak geen problemen mee als in een zaak gebruik is gemaakt van een undercovertraject, tenminste als goed is vastgelegd wat waarom is gedaan. Volgens onderzoek van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC), het onderzoeksinstituut van het ministerie van Justitie, verwerpt de rechtbank doorgaans de bezwaren die advocaten maken bij het gebruik van deze methode.
Uit het donderdag verschenen onderzoek blijkt dat in 2004 34 keer een undercovertraject is uitgevoerd. In twaalf gevallen leverde dat een bijdrage in het opsporen of berechten van verdachten. Ook zorgde het ervoor dat mensen konden worden uitgesloten als verdachte. Het zwaarste middel, infiltratie, wordt beduidend minder gebruikt. Van 2000 tot 2005 gebeurde dat veertien keer.
Het WODC laat zich niet uit over de vraag of undercover goed of slecht is. Volgens de onderzoekers is het “erg moeilijk zo niet onmogelijk” om deze resultaten te vergelijken met de resultaten van andere opsporingsmethoden. Alleen als de actie ertoe leidde dat iemand kon worden uitgesloten als verdachte, is het aannemelijk dat datzelfde resultaat minder makkelijk op een andere manier zou zijn bereikt, stellen ze. (bron: ANP)
