Als kind deed Antonia Wiegel niets liever dan creatieve dingen, zoals tekenen. Haar moeder vond dat zorgwekkend en vroeg aan de dokter wat haar dochter toch mankeerde. ‘Het waren andere tijden, de jaren zestig. Meisjes deden toen geen creatieve dingen. Ik wilde naar de kunstacademie, maar dat vond mijn moeder maar vies volk.’ Later zat Antonia bij de eerste groep meisjes op de grafische school, die niet lang daarvoor alleen nog voor jongens was. Ze moest een examen afleggen om te bepalen of zij wel… Lees verder
