Minister Ard van der Steur (Veiligheid en Justitie) is niet onder de indruk van de kritiek van strafrechtadvocaten op de manier waarop de verhoorbijstand is georganiseerd. In een brief aan de Tweede Kamer schrijft de minister dat advocaten ‘voldoende ruimte hebben voor adequate rechtsbijstand tijdens het verhoor’.
Advocaten hebben ook aangevoerd dat de vergoeding voor verhoorbijstand te laag is. Ze krijgen 1,5 en 3 punten voor lichte respectievelijk zware zaken. De verenigingen van strafrechtadvocaten zeggen dat daarmee geen droog brood te verdienen is, omdat de vergoeding veel te laag is in verhouding tot de tijdsbesteding. De minister gaat nu laten monitoren hoe lang verhoren duren. De resultaten worden eind mei verwacht.
Van der Steur gaat in zijn brief uitvoerig in op het verwijt van de advocaten dat ze niets mogen zeggen tijdens het verhoor, en enkel vooraf en na afloop opmerkingen mogen maken. “Dit beeld behoeft bijstelling,” schrijft Van der Steur. “De raadsman kan wel degelijk aan het verhoor deelnemen en tijdens het verhoor een interventie plaatsen. De raadsman mag naast de verdachte aan de verhoortafel plaatsnemen. Hij mag voor aanvang en na afloop van het verhoor alle opmerkingen maken en vragen stellen die hem dienstig voorkomen. Hij moet daartoe in de gelegenheid worden gesteld. De raadsman is tijdens het verhoor bevoegd de verhorende ambtenaar erop opmerkzaam te maken dat de verdachte een vraag niet begrijpt, dat er ongeoorloofde druk op de verdachte wordt uitgeoefend (overtreding pressieverbod) of dat de toestand van de verdachte zodanig is dat deze een verantwoorde voortzetting van het verhoor verhindert. Daarnaast is de raadsman (of de verdachte) bevoegd om ten minste eenmaal om onderbreking van het verhoor te vragen voor onderling overleg. Bovendien mag de raadsman tijdens het verhoor aantekeningen maken en wordt hij na afloop van het verhoor in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken bij de weergave van het verhoor in het proces-verbaal.”
Daarmee zijn er volgens de minister voldoende mogelijkheden voor deelname aan het verhoor. Hij voegt daar wel aan toe: “Het is juist dat deze mogelijkheden aan grenzen zijn gebonden. Dat spoort met het karakter van het verhoor als middel van opsporing. Het kan onder omstandigheden nodig zijn de verdachte aaneengesloten en indringend te bevragen. Een ongeclausuleerd inventierecht zou dat verhinderen.”
Uit protest tegen de regels weigeren advocaten in Noord- en Oost-Nederland verhoorbijstand te verlenen.
