Oud-notaris en emeritus hoogleraar notarieel recht Martin-Jan van Mourik is ziedend op minister Opstelten van Veiligheid en Justitie. Volgens Van Mourik komt door het intrekken van het wetsvoorstel Personenvennootschappen (titel 7.13 BW) de rechtsorde in het geding. Hij noemt het besluit van de bewindsman ‘ridicuul’.
Vorige week maakte minister Opstelten in een brief aan de Eerste Kamer bekend niet verder te zullen gaan met de nieuwe regeling. Van Mourik uit zijn woede hierover in een column in het Tijdschrift voor Agrarisch recht dat binnenkort verschijnt. Mr. vroeg hem desgevraagd om een reactie.
“Ik ben niet boos, maar razend”, aldus Van Mourik. “Je kunt niet opeens vlak voor de haven zeggen ‘we trekken die handel in’. Het is toch niet te geloven zeg! Dat de minister dit waagt te doen! Dit is van een treurigheid die ik nog nooit zo heb meegemaakt.” Van Mourik is niet alleen woest, maar ook zeer bezorgd. “Opstelten heeft niet alleen lak aan de democratie, maar ook aan de rechtsorde en de rechtspraktijk. Hij heeft geen flauw benul waar het over gaat. Hij laat zich manipuleren door spookbeelden die leven binnen het MKB Nederland en VNO/NCW. Deze gezagsdrager, belast met onder meer de bestrijding van terrorisme, dient zelf te vuur en te zwaard bestreden te worden wegens wetgevingsterreur.”
In 2002 werd het wetsvoorstel ingediend. Nadien werd door de rechtspraktijk van alles georganiseerd: cursussen, studiedagen, congressen. En er werd veel over geschreven op wetenschappelijk niveau. Daarnaast bereidden veel kantoren zich voor op de veranderingen die de wet in hun rechtsvormen teweeg zou brengen. Van Mourik stelt dat er veel behoefte is aan nieuwe regelgeving. “De huidige regeling van personenvennootschappen is sterk verouderd, die dateert van 1838. Daar kan niemand meer iets mee. Het is nog nauwelijks wetgeving te noemen.” Het wetsvoorstel is een paar jaar geleden door de Tweede Kamer aanvaard. Nu lag het ter goedkeuring bij de Eerste Kamer, maar die reageerde in een voorlopig verslag zeer kritisch op het voorstel op basis waarvan minister Opstelten besloot het voorstel in te trekken.
Sufkoppen
Van Mourik haalt ook flink uit naar de Senaat: “Het voorstel wordt in theorie en praktijk breed gesteund. De Eerste Kamer laat zich echter dicteren door grotendeels achterhaalde en onzinnige vragen van het MKB en het VNO/NCW over ‘helderheid, bruikbaarheid, nut en noodzaak van de regelgeving’. De ‘chambre de réflection’, een Haags rusthuis voor veelal bejaarde dames en heren die voor trouwe partijdienst beloond moesten worden, dient zich op wetgevingsterrein gedeisd te houden. Alleen als het wetvoorstel een onvoorstelbare juridische rommelboel is en de rechtsorde in gevaar breng kan tot verwerping worden overgegaan. Dat komt dus zelden voor en zou in dit geval redelijkerwijs niet zijn geschied.”
Volgens Van Mourik is deze gang van zaken typerend voor de manier hoe heden ten dage wordt omgesprongen met wetgeving. “Kamerleden weten eigenlijk helemaal niets. Het zijn een stelletje zeurende sufkoppen die zich alleen maar laten leiden door allerlei mensen en instanties die hen beïnvloeden. Daar word ik helemaal gek van. Het voorstel zal nu opnieuw moeten worden ingediend en dan begint het hele circus weer van voor af aan. ‘Tja, zo is nu eenmaal de politiek’, hoor je dan uitgeleefde slaven berustend zeggen. Nee! Het is walgelijk. Ik ga de wapens in het vuur leggen.”
