De zaak-Wilders is mij een raadsel. Wie-o-wie heeft er toch belang bij deze zaak? Is het feit dat deze vervolging is gelast dan toch het ultieme bewijs dat de Nederlandse rechtspraak volstrekt onafhankelijk is? Daar lijkt het sterk op. Want als de raadsheren van het Gerechtshof Amsterdam iets lijken te hebben beoogd met het bevelen van de vervolging van Wilders dan lijkt mij dat niet maanden durende gratis zendtijd voor één politieke partij in de, inmiddels korte, aanloop tot de verkiezingen. Anderzijds, raadsheren zijn knappe koppen: zouden zij dit werkelijk niet hebben voorzien? En als zij dit hadden voorzien, waarom hebben ze dan toch de vervolging gelast? Is dat niet het voortrekken van één politieke partij boven al die andere die gedoemd zijn in de zielige zendtijd van politieke partijen in de achterafsteegjes van het omroepbestel hun boodschap in knullige video’s aan de man te brengen? Nee, het kan niet anders of het Hof was werkelijk onafhankelijk en vond werkelijk dat die vervolging moest plaatsvinden, wat de gevolgen daarvan ook zouden zijn.
Wij zouden trots moeten zijn op de constatering dat onze rechters onafhankelijk zijn. Is dat niet een teken dat onze rechtsstaat oersterk en -gezond is? Bij nadere beschouwing denk ik dat eigenlijk niet. Ik denk dat de manier waarop deze zaak op het bordje van de rechterlijke macht is gekomen en hoe deze daar nu haar tanden in zet, de zwakke plekken van de Nederlandse strafrechtpleging blootlegt. Op zichzelf is dat niet erg. Het is verkwikkelijk dat de woordvoerder van een partij die staat “voor een pakket maatregelen waardoor niet langer de daders maar de slachtoffers centraal staan”, zelf – terecht – zijn verbazing uitspreekt over de magere procedurele garanties van de verdachte in Nederland.
Parlement
De kern van de dagvaarding tegen Wilders bestaat uit het verwijt dat hij de Koran veroordeelt, alsmede degenen die de Koran heilig achten en daarnaar willen leven of, in hun eigen jargon, zich daaraan onderwerpen. Er zijn tientallen passages in de Koran waar niet erg aardige dingen worden gezegd over zogenaamde ongelovigen en anderen die zich niet aan de Koran (willen) onderwerpen. En hun worden veelal nog onaardiger dingen toegewenst in de Koran. Feit is dat veel landen, waaronder staten waarmee Nederland vriendschappelijke betrekkingen onderhoudt, daarnaar ook handelen.
Wat gaat de Nederlandse rechter daarmee doen? En als deze strafrechter de geit en de kool weet te sparen, dan is het wachten op het tweede proces van de eeuw. Wilders die drie weken vóór de verkiezingen in kort geding de Staat wil verbieden de verkoop van de Koran in Nederland nog langer te gedogen. Of misschien wel een art. 12 Sv-procedure van Wilders tegen aanbieders of predikers van de Koran? De onafhankelijkheid van de Nederlandse rechter zal nog flink op de proef worden gesteld.
Zijn dat nou geen onderwerpen die in een parlement thuishoren? En nu wil het toeval bovendien dat Wilders lid van de Tweede Kamer is. Wie-o-wie heeft toch belang bij deze zaak? De zaak-Wilders is mij een raadsel.
Dr. mr. C.B. Schutte is advocaat bij Schutte Schluep & Heide-Jørgensen advocaten te Amsterdam.
