De wereldwijde coronapandemie heeft bijgedragen aan een andere kijk op de rechtspraak. Een e-mail sturen aan de rechtbank was twee jaar geleden nog uit den boze, maar is door al het thuiswerken niet meer weg te denken uit de praktijk.
Zo zet de rechtspraak en iedereen die daarbij betrokken is langzamerhand belangrijke stappen richting de rechtspraak van de toekomst.
KEI
Dagelijks komen we in aanraking met digitale oplossingen en ontwikkelingen. Veel diensten zijn zelfs alleen nog online of via een elektronisch device af te nemen. Ook het contact met de overheid is in veel gevallen digitaal, denk aan de belastingaangifte of het opvragen van een Verklaring Omtrent het Gedrag. Het is daarom gek dat de rechtspraak tot enkele jaren geleden helemaal niet door die digitale ontwikkeling leek te zijn geraakt. Vandaag de dag kun je zelfs nog altijd met de rechtbank en het gerechtshof faxen.
Om hier verandering in te brengen heeft de overheid in 2012 een eerste poging gedaan om het digitaal procederen in te voeren in het civiel recht en het bestuursrecht. In samenwerking met het ministerie van Veiligheid en Justitie, het Openbaar Ministerie en de advocatuur riep de Raad voor de rechtspraak het project Kwaliteit en Innovatie rechtspraak (KEI) in het leven om de rechtspraak te vernieuwen. Het moest in de toekomst mogelijk worden om:
- processtukken digitaal in te dienen;
- lopende dossiers online in te zien; en
- berichten aan gerechtelijke instanties en wederpartijen te versturen en te kunnen ontvangen.
Het doel van het project was om procedures te versnellen, te vereenvoudigen én om papierloos te procederen. De wetgever voerde op 13 juli 2016 de Invoeringswet vereenvoudiging en digitalisering procesrecht in om dit te realiseren. Deurwaarders, advocaten, juristen en rechtzoekenden zouden via een portaal en een aansluitpunt toegang krijgen tot het recht.
Veel partijen investeerden in een aanpassing van hun ICT-systeem om deze nieuwe werkwijze mogelijk te maken. Bij de rechtbanken Gelderland en Midden-Nederland werd al met de nieuwe systemen geoefend. In 2018 bleek echter dat de ontwikkelde systemen in de praktijk niet werkten. Testgebruikers klaagden voornamelijk over het feit dat het niet mogelijk was grotere bestanden te versturen. Een groot aantal foto’s, meerdere video’s of andere grote bestanden zoals bouwtekeningen werden geweigerd. Dit zou betekenen dat een procedure toch nog altijd deels op papier zou worden gevoerd. Het project werd in april 2018 door de Raad voor de rechtspraak stopgezet.
Wil je meer lezen over de voortgang van de digitalisering binnen de rechtspraak? Lees dan het hele artikel op onze website.
