Partnerbijdrage van

Uitspraak Deliveroo: wat betekent het voor de praktijk?

Het is inmiddels een aantal weken geleden dat de Hoge Raad bevestigde wat het gerechtshof al eerder had geoordeeld: de relatie tussen Deliveroo en haar maaltijdbezorgers is een arbeidsovereenkomst. Deze uitspraak heeft grote gevolgen voor Deliveroo, omdat maaltijdbezorgers hierdoor achterstallige loonbetalingen kunnen vorderen. Volgens FNV-vicevoorzitter Zakaria Boufangacha zeggen veel meer bedrijven dat hun arbeidskrachten zzp’ers zijn, maar blijkt dit in de praktijk niet zo te zijn. De arbeidskrachten worden vaak wel degelijk aangestuurd en het loon en de voorwaarden worden vrijwel volledig eenzijdig bepaald. Met als gevolg dat de arbeidskrachten hun eigen verzekeringen, verlofdagen en pensioen moeten betalen en regelen, maar dat niet kunnen omdat het tarief daar simpelweg veel te laag voor is. Kortom, genoeg aanleiding voor nieuwe wetgeving.

Delen:

De zaak

Deliveroo is een Brits online bezorgplatform dat maaltijden levert van restaurants die niet zelf bezorgen. Het bedrijf werd in 2013 opgericht door Will Shu en Greg Orlowski en breidde al snel uit naar verschillende landen over de hele wereld, waaronder Nederland.

In Nederland werd Deliveroo in 2015 gelanceerd in Amsterdam. Het bedrijf groeide snel en breidde zich uit naar andere steden in Nederland, waaronder Utrecht, Rotterdam, Den Haag en Eindhoven. Het bedrijf werkte samen met duizenden restaurants en bood werk aan duizenden bezorgers in Nederland.

Sinds de Nederlandse introductie in 2015 tot en met begin 2018, nam Deliveroo bezorgers in dienst op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. In februari 2018 besloot Deliveroo om de arbeidsovereenkomsten met de bezorgers niet te verlengen en alleen nog maar met bezorgers in zee te gaan op basis van een opdrachtovereenkomst.

De redenatie van Deliveroo om deze nieuwe werkwijze te hanteren luidde in 2018: “Koeriers krijgen als zzp’er per bezorging betaald en niet meer per uur. Op die manier kan Deliveroo voldoen aan de grote vraag naar maaltijden tijdens piekuren”. In een brief aan de bezorgers beargumenteerde Deliveroo dat de koeriers goed gaan verdienen, “gemiddeld meer dan € 13,50 per uur in Amsterdam”.

Een 21-jarige bezorger uit Amsterdam beweerde dat er geen sprake was van zelfstandig ondernemerschap, ondanks dat hij had voldaan aan het verzoek van Deliveroo om zijn arbeidsovereenkomst om te zetten in een overeenkomst van opdracht. Dit bleek het startsein voor een langslepende discussie over de rechtspositie van maaltijdbezorgers.

Kantonrechter 2018: geen sprake van arbeidsovereenkomst

De kantonrechter stelde de 21-jarige bezorger in het ongelijk. Volgens de kantonrechter voldeed de relatie tussen Deliveroo en haar bezorgers niet aan alle vereisten van een arbeidsovereenkomst en verricht de maaltijdbezorger zijn werkzaamheden dus als zzp’er. Zo ontbrak het voornamelijk aan een gezagsverhouding. Dit baseerde de kantonrechter onder andere op de feiten en omstandigheden dat bezorgers:

  • de mogelijkheid hebben om bestellingen te weigeren;
  • niet verplicht zijn kleding van Deliveroo te dragen;
  • zich mogen laten vervangen;
  • vrij zijn om hun eigen werktijden te bepalen; en
  • de vrijheid hebben om ook voor concurrenten werk te verrichten.

Daartegenover legt Deliveroo wel een aantal (veiligheids)regels op aan haar bezorgers. Maar dit betekent nog niet dat er sprake is van een gezagsverhouding volgens de kantonrechter. Deliveroo mag zulke regels stellen aan degenen die onder haar vlag werkzaamheden verrichten.

Benieuwd naar de uiteindelijke uitspraak van de Hoge Raad? Lees dan het volledige artikel.

Delen:

Scroll naar boven