Op maandag 4 maart is Sire een campagne gestart onder de noemer #doeslief, vanwege het feit dat mensen steeds vaker onaardig tegen elkaar doen, of zoals Sire dit stelt; bewust of onbewust asociaal gedrag vertonen. Met deze campagne wil Sire de Nederlandse bevolking aan het denken zetten over hoe we dagelijks met elkaar omgaan. Maar hoe is het gesteld met de omgangsnormen binnen de advocatuur? Zijn wij ook in toenemende mate onaardiger tegen elkaar gaan doen of zit gedragsregel 24 van de Gedragsregels Advocatuur bij alle advocaten in het geheugen gegrift?
Ik bemerk bij mezelf dat ik bij de behartiging van de belangen van mijn cliënten soms met conflicterende gevoelens worstel. Enerzijds besef ik mij al te goed dat het belang van mijn cliënt voorop staat, maar anderzijds heb ik ook een bepaalde zorgplicht ten opzichte van de wederpartij en diens advocaat.
Dat ik deze tegenstrijdigheid voel is ook niet zo gek. Wanneer men kijkt naar de gedragsregels die een advocaat moet nastreven, valt op dat er een bepaalde onverenigbaarheid bestaat. Kijk bijvoorbeeld naar gedragsregel 2 van de Gedragsregels Advocatuur. Lid 2 van dit artikel benoemt stellig “het belang van de cliënt, geen enkel ander belang, bepaalt de wijze waarop de advocaat zijn zaken behandelt”. Als je deze gedragsregel op zichzelf staand zou interpreteren dan zou je denken dat een advocaat als een bulldozer, zonder rekening te houden met andere belangen het belang van zijn of haar cliënt dient te behartigen. Echter moet deze gedragsregel worden nageleefd in samenhang met de andere gedragsregels, zoals bijvoorbeeld gedragsregel 24. Uit hoofde van artikel 24 van de gedragsregels dient de onderlinge verhouding tussen advocaten te berusten op vertrouwen en welwillendheid. Deze onderlinge verhouding mag niet worden verstoord. Een advocaat moet zich onthouden van uitlatingen die naar algemeen spraakgebruik grievend of kwetsend zijn.
De campagne van Sire lijkt naadloos aan te sluiten op voornoemde gedragsregel, namelijk; laten we vriendelijk en respectvol met elkaar omgaan. Of wij als advocaten in toenemende mate onaardiger tegen elkaar zijn gaan doen, durf ik niet met zekerheid te stellen. Wel weet ik dat ik een handje vol advocaten tegenover me heb gehad die zich op zijn zachts gezegd niet van hun beste kant hebben laten zien. Weliswaar waren deze advocaten niet ongenuanceerd aan het schreeuwen en schelden, maar vaak hing er wel een onvriendelijke sfeer. De welwillendheid was ver te zoeken. Ook heb ik wel is meegemaakt dat de advocaat aan de andere kant moedwillig processtukken enkel naar de rechtbank zond, zodat ik de stukken een hele week later ontving van de rechtbank.
Ik hoop wel dat deze onwelwillende houding de uitzondering op de hoofdregel is. Los van de onvriendelijke gesprekken die ik met mede-advocaten heb gevoerd, zijn er tal van voorbeelden waarbij mijn collega’s en confrères juist wel bereidheid tonen. Er zijn ook advocaten die niet moeilijk doen om in te stemmen met bijvoorbeeld uitstel of aanhouding of die in plaats van een passief-agressieve houding aan te nemen, actief meezoeken in het vinden van een minnelijke oplossing.
Net als Sire vraag ik jullie aandacht. Sta eens stil bij hoe wij met elkaar omgaan binnen de advocatuur. Ik opper met dit blog een duidelijke link te leggen met de campagne van Sire. Advocaten van Nederland laten wij het goede voorbeeld geven. #doescollegiaal.
